Upmitibhav Prapancha Katha Vivaran Prastav 1 2 3

SR No.: 002144
Original Sutra Author: N/A
Author: Motichand Girdharlal Kapadia
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1921
Total Pages: 737
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Karma, & Literature
File Size: 15 MB

Page 558

પ્રકરણ ૧૫] શાબુમર્દનાદિને આંતર પ્રદ.
૫૧૭ ખરેખર! આ સંસારમાં શકે પણ જેની નોકર તરીકે સેવા કરે છે તેવા ભગવાનના મંદિરમાં જે પ્રાણીઓ કરપણું–કિંકરતા સ્વીકરે છે તે ખરેખરા ભાગ્યશાળી છે, તેઓને જન્મ સફળ થયો છે, તેઓનું સમૃદ્ધ થવું પણ સાર્થક છે, તેઓ કળા, ગાયન કે વિજ્ઞાનના સાચા અભ્યાસી છે, તેઓ ખરેખરા દ્રવ્યવાળા છે, તેઓ ખરેખર રૂપવાળા છે, તેઓ સાચા શૂરવીર છે, તેઓ પોતાનાં કુળને ભૂષણ જેવા છે, તેઓ સર્વગુણસંપૂર્ણ છે, તેઓ ત્રણ ભુવનમાં પ્રશંસાને પાત્ર છે અને તેઓનું ભવિષ્યમાં સાચેસાચું કલ્યાણ થવાનું છે ! ત્યાર પછી ભગવાનના અભિષેકને મહોત્સવ શરૂ થયું. દેવતા
એનાં દુંદુભિનાદ જેવા વાછત્રોના અવાજો ચારે અભિષેક દિશાઓને પૂરવા લાગ્યા. પ્રૌઢ અવાજ કરતા ઢોલના વર્ણન. પ્રતિઘોષ સાથે પડછંદો પાડનાર શરણાઈના વિવિધ
પ્રકારના અવાજ મનુષ્યના કાનને બહેરા કરી મૂકવા લાગ્યા. કસીને અવાજ ઉચ્ચાર કરતા રવ (અવાજ)થી મિશ્ર અને વ્યક્ત અને મધુર મેટા ઘોષ સાથે ચોતરફ ફેલાઈ રહ્યો. શાંતિના અતિ સુંદર સુખરસનો અનુભવ કરાવે તેવાં, ભગવાનના અને સાધુઓના ઉત્તમ ગુણેનાં વર્ણનથી ભરેલાં અને સાંભળવાથી હૃદયમાં ઘણે આનંદ ઉત્પન્ન કરે તેવાં ગીતો વચ્ચે વચ્ચે ગવાવાં લાગ્યાં. સર્વજ્ઞ મહારાજે બતાવેલાં વચનને ઉન્નત કરે તેવાં અને રાગદ્વેષ વિગેરે ભયંકર સર્પોને જાંગુલી મંત્ર જેવાં અથંભાવયુક્ત મેટાં મોટાં સ્તોત્રો શુદ્ધ અને ગંભીર અવાજથી વચ્ચે વચ્ચે બોલાવાં લાગ્યાં. જુદી જુદી ઇદ્રિના તેમજ હાથ પગના હલનચલન (હેંકા) પૂર્વક અનેક પ્રકારના નાચો અંતઃકરણના પ્રમોદને સૂચવતા નચાવા લાગ્યા. એવી રીતે મેરૂપર્વત ઉપર જેમ દેવતાઓ અને અસુરે ભગવાનનો અભિષેક અત્યંત ઠાઠ પૂર્વક કરે છે તેવી રીતે પ્રભુને અભિષેક મહોત્સવ કરીને શત્રુમર્દને રાજાએ તથા બીજા સર્વેએ શ્રી આદિનાથ પ્રભુ જેઓ મૂળ નાયક હતા તેમની વિશેષ પ્રકારે પૂજા ભક્તિ કરી, તેમજ તે વખતે કરવા યોગ્ય બાકીનાં સર્વ યચિત કૃત્યો કરીને સર્વ સાધુઓને વંદન કર્યું, પુષ્કળ દાન આપવામાં આવ્યું, સાધમ બંધુઓને ખાસ કરીને વિશેષ સન્માન આપવામાં આવ્યું. ત્યાર પછી મનીષીને પોતાના મુકામપર લઈ જવાને માટે પિતાને જયકુંજર નામને હાથી મંગાવી તેના ઉપર મનીષીને બેસાડવામાં આવ્યો. રાજાએ પોતે તેની પછવાડે બેસી છત્ર ધારણ કર્યું અને તે વખતે આખા શરીરમાં હર્ષના રોમાંચ પૂર્વક રાજાએ મટે સ્વરે આ પ્રમાણે ઉદ્યોષણું કરી “અરે સામત અને મંત્રીઓ!