________________
૪૧૫
પ્રકરણ ૬]
મિથુનદ્વય અંતરકથા. નાચો અને લહેર કરે!” પ્રગુણ રાણી પણ રાજાને અનુસરીને આ નંદ મંગળના વાજિંત્રો વગાડીને કાનને પણ બહેરા કરી નાખવા લાગી અને ઊંચા હાથ કરીને નાચવા લાગી અને પોતે હતી તેથી બેવડી થઈ ગઈ છે એવા વિચારથી બહુ આનંદ પામી. અંતઃપુરની સર્વે સ્ત્રીએએ પણ નાચવા માંડ્યું, આખું નગર રાજી રાજી થઈ ગયું અને સર્વત્ર આનંદ આનંદ પ્રસરી રહ્યો.
કાળજ્ઞને શંકા અને વિચારણા પિતાના વર્તન પર વિચાર અને ચુપકીદી,
વિચક્ષણાએ લીધેલું તેજ માર્ગ, વ્યંતર જાતિના દેવતાઓને રમત ગમત અને ખાસ કરીને ટીખળ
બહુ પ્રિય હોય છે તેથી કાળજ્ઞ વ્યંતર આ બધી ટીખળી લીલા જોઈને બહુ રાજી થયો. માત્ર તેના મનમાં વ્યંતર. એક વિચાર આવ્યા કરતો હતો કે આ બીજી સ્ત્રી
કોણ આવી છે? એ સંબંધમાં તેણે પોતાના વિલંગજ્ઞાનને ઉપયોગ મૂક્યો ત્યારે તેને જણાયું કે એ તો પોતાની જ સ્ત્રી વિચક્ષણ છે! એ હકીકત તેને જણાતાં મનમાં કોધ ભરાયે અને વિચાર થયો કે એ તે વ્યતર જાતિના દેવની સ્ત્રી છે તેથી તેને તો મારી શકાશે નહિ પણ આ દુરાચારી પુરુષને ( સાચા મુગ્ધ કુમારને) મારી નાખું. વળી તે વિચક્ષણને મારી નાખી શકાશે તે નહિ પણું તેને એવી સખ્ત પીડા કરું કે તે હવે પછી પારકા પુરુષની ગંધ લેવાનો કદિ વિચાર પણ કરે નહિ. આવો કાળા વ્યંતરે પિતાના મનમાં નિશ્ચય કર્યો પણ તેજ વખતે વળી ભવિતવ્યતાની પ્રેરણું થવાથી તેના મનમાં વિચાર થયો કે મેં જે વિચાર કર્યો છે તે બરાબર નથી, હું પિતે પણ શુદ્ધ આચારવાળો નથી તો પછી વિચક્ષણને મારે પીડા કરવી ન જોઈએ. જે તેને દોષ છે તેવો જ મારે પણ એકસરખે દેષ છે. મુગ્ધકુમારને મારી નાખ તે તો વળી કઈ પણ રીતે યોગ્ય નથી, કારણ કે એને મારીશ તો આ બાબતમાં કાંઈ ગોટાળે છે એમ ધારીને અકુટિલા મને સેવશે નહિ અને વિચક્ષણ મારા ઉપર હમેશને માટે ખેદ રાખશે. ત્યારે હવે શું કરવું? મારી સ્ત્રીની ચપળવૃત્તિ જોઈ જ નથી એમ આંખ આડા કાન કરીને અકુટિલાને લઈને અહીંથી બીજે ચાલ્યો જાઉં? ના, પણ એમ કરવું તે પણ ઉચિત નથી, કારણ કે આ સર્વ સ્વાભાવિક હશે કે આમાં કાંઈ ગડ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
