Upmitibhav Prapancha Katha Vivaran Prastav 1 2 3

SR No.: 002144
Original Sutra Author: N/A
Author: Motichand Girdharlal Kapadia
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha
Publication Year: 1921
Total Pages: 737
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Karma, & Literature
File Size: 15 MB

Page 347

૩૦૬
ઉપમિતિ ભવપ્રપંચા થા.
[ પ્રસ્તાવ–૨
*
મશ્કરી.
ઓરડામાં રહેલા અનંત જીવાને ત્યારપછી બતાવ્યા. આ બધી હકીકત જોઇને તન્નિયોગ દૂત તે આશ્ચર્યચકિત થઇ ગયા. પછી તીત્રમાહાદયે પૂછ્યું ‘ ભાઇ! તે આ નગર કેવડું મોટું છે તે જોયું ? ’ જવાબમાં દૂત ક્લ્યા હા સાહેબ ! બહુ સારી રીતે જોયું.' પછી પોતાને હાથે તાળી વગાડીને ઊંચેથી હસતા હસતા તીવ્રમેહાદય ખેલવા લાગ્યો “ અરે ભાઇ! તું સદાગમની મૂર્ખાઇ તા ને? તે તે કર્મપરિણામ મહારાજાના તાબામાં રહેલા હેાય તે સર્વ જીવાને તેના તાખામાંથી મેાક્ષમાં લઇ જવાની હોંરા રાખ્યા કરે છે, પણ એ બાપડા સદાગમને ખખર નથી કે એવા પ્રાણીઓ કેટલા છે! સદાગમની જો ! આપણા આ અસંવ્યવહાર નગરમાં અસંખ્ય મહેલા ( ગાળક-પ્રાસાદે) છે, દરેક મહેલમાં વળી અસંખ્ય અસંખ્ય ઓરડા છે અને એવા દરેકે દરેક એરડામાં અનંતા જીવા વસે છે. એ સદાગમને આપણા લોકોને અહીંથી ઉપાડી નિવૃત્તિમાં લઇ જવાનું વેન અનાદિ કાળથી લાગ્યું છે, એનામાં એક જાતનું એ પ્રકારનું ભૂત ભરાઇ ગયું છે, પણ આટલા અધા કાળથી એ મહેનત કરે છે ત્યારે માત્ર એક ઓરડામાં રહેતા લેાકેાના અનંતમે ભાગ તે ઘસડી જઇ શકયેા છે,૪ હવે આટલે કાળે એક ઓરડાના પણ અનંતમા ભાગજ એ ખાલી કરી રાક્યો છે ત્યારે મહારાજાધિરાજે લોકેાની સંખ્યામાં ઘટાડો થવાની ચિંતા શામાટે રાખવી જોઇએ ? ” તન્નિયોગ ા આપ કહેા છે તે હકીકત બરાબર છે અને મહારાજા સાહેબને પણ એ બાબતમાં આપને માટે પૂરા વિશ્વાસ છે અને તેમના ખ્યાલમાં પણ એ હકીકત છે. વળી હું ત્યાં જઇને આપ સાહેબે કહેલી હકીકત તેઓશ્રીને જરૂર જણા
૧ પ્રત્યેક નિગેદમાં અનંત જીવે હેાય છે. અસંખ્ય અને અનંતનું સ્વરૂપ ચેાથા કર્મગ્રંથથી અને લેાકપ્રકાશથી વિચારી લેવું.
૨ નિગેાદનું સ્વરૂપ ખરાખર સમાય તે માટે ઘણા ગ્રંથે! વાંચવાની જરૂર છે. કાંઇક વિગત આ પ્રસ્તાવને છેડે પરિશિષ્ટમાંથી મળશે તે જુએ. એ લેખ રા. કુંવરજી આણંદજીએ લખ્યા છે અને આચાર્યશ્રી આનંદસાગરજીએ તપાસ્યા છે. ૩ વાહીઆતપણું, લત.
४ जइआइ होई पच्छा, जिणाणमग्गंमि उत्तरं तईआ;
દૂરસ્ત નિયોગત, અનંતમાશો એ સિદ્ધિઓ જૈન માર્ગમાં જ્યારે કોઇ પણ સવાલ પૂછશે ત્યારે જવાબ એજ મળવાના છે કે એક નિગેાદને અનંતમે! ભાગ મેક્ષ ગયા. ' અનંતની સંખ્યા એટલી મેાટી છે કે અનંતા જીવા મેાક્ષ જાય, તેમાં અનંતા ભળે છતાં એક નિગેદમાં રહેલા વેાને અનંતમેા ભાગજ તે થાય છે. નિગેાદના જીનેાની અનંતની સંખ્યા ઘણી મેાટી છે.