________________
પીઠબંધ 1 સર્વ ત્યાગથી મોટો ફેરફાર.
૨૦૫ ઓળખવા લાગ્યા અને લેકેમાં તેનું એવું નામ થયું તે બરાબર યુક્તિયુક્તજ હતું.
રાજમંદિરમાં સ્થિતિ, ત્યારપછી કથાપ્રસંગમાં આગળ કહેવામાં આવ્યું છે કે “ચારપછી સપુણ્યક સબુદ્ધિ અને તદ્યાની સાથે રાજમંદિરમાં જ્યારથી રહેવા લાગે ત્યારથી તેની જે સ્થિતિ બની તે હવે કહીએ છીએ. શરીરે નુકશાન કરે તેવું અપથ્ય ભેજન તે કરતે નહિ હોવાથી તેના શરીરે પ્રગટપણે મોટી પીડા ઘણું ખરૂં થતી જ નહોતી અને કદાચ પૂર્વના દોષથી સહજ પીડા થઈ આવતી તો તે બહુ થોડી અને થોડા વખત સુધી રહે તેવી થતી હતી. એને હવે કઈ પ્રકારની ઈચ્છાઓ રહેલી ન હોવાથી તે લેકવ્યાપારનો વિચાર પણ કરતો નહિ અને અત્યંત આનંદમાં આવીને પૂર્ણ હોંશથી વિમળાલક અંજન પોતાની આંખમાં વારંવાર આંજતો હતો, જરા પણ થાક્યા વગર તત્ત્વપ્રીતિકર પાણી દરરોજ પીતો હતો અને પેલું સુંદર મહાકલ્યાણક ભેજન દરરેજ સારી રીતે ખાતો હતો. આ અંજન, જળ અને ભજનના ઉપયોગથી દરેક મીનિટે તેના બળમાં વધારો થવા લાગ્ય, સુખમાં વધારો થવા લાગ્યો, શાંતિમાં વધારે થવા લાગ્યો, તેમજ રૂપમાં, શક્તિમાં, પ્રસન્નપણમાં તેમજ બુદ્ધિની અને ઇદ્રિની પટુતામાં ઘણે વધારે થવા લાગ્યો. તેના શરીરમાં રોગે બહુ હોવાને લીધે હજુ તેને તદ્દન આરામ થયો નહોતો છતાં તેના શરીર પર ઘણો મોટો ફેરફાર થયેલે દેખાતે હતો. તેટલા માટે કહ્યું છે કે –
यःप्रेतभूतः प्रागासीद् गाढं बीभत्सदर्शनः।
सा तावदेष संपन्नो मानुषाकारधारकः॥
અત્યાર સુધી જે ભૂત પ્રેત જેવો અત્યંત ભયંકર અને કદરૂપ લાગતું હતું અને કેઈને તેના સામું જોવું પણું ગમતું નહોતું તે હવે મનુષ્યને સુંદર આકાર ધારણ કરનારે થઈ ગયે હતો. અગાઉ દરિદ્રીપણામાં તુચ્છતા, અધેર્ય, લોલુપતા, શેક, મેહ, ભ્રમ વિગેરે હલકા ભાવો તેનામાં બહુ હતા તે ત્રણ ઔષધના આસેવનથી લગભગ નાશ પામવા જેવા થઈ ગયા હતા અને તે તેને જરા પણ પીડા કરતા ન હોવાથી તે નિરંતર આનંદી મનવાળે થઈ ગયે.”
૧ દીક્ષાઅવસરે નામ ફેરવવામાં આવે છે તે હકીક્તનું સૂચક આ વાક્ય સમજવું.
૨ જુએ કથા માટે અગાઉ પૃષ્ઠ ૪૪.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
