________________
સ્થળ તો સાવ સાદુ અને વિજન હતું. વૃક્ષ કે વનરાજિ પણ સામાન્ય હતા. પણ એની ઉણપ કે ગેરહાજરી જણાતી ન હતી. બસ! એ સ્થળ સ્વયં પર્યાપ્ત હતું. એનું નિરાભરણ સૌંદર્ય મનમાં સદાકાળ સ્મૃતિ અંકિત કરી ગયું છે! એ સાદી લાગતી જગ્યા જ મનને એવી તો ખેંચવા લાગી.. હજી પણ એ રમણીયતાને શબ્દનો આકાર આપી શકાતો નથી!
થોડાં ખેતરોની થોરીયાની વાત હતી એ ઢાળ હતો તે ઉતર્યા ત્યાં ૧૦-૨૦ જેટલા બેડાં ભરાય એટલું નિર્મળ સ્વચ્છ પાણી હતું. એની આજુબાજુની ધૂળ પણ રેતી જેવી સ્વચ્છ હતી. ઠંડો શિયાળુ પવન વાતો હતો. વદિનો ચંદ્ર હજુ પણ ઉજાસ વેરી રહ્યો હતો. આ સમગ્ર પ્રદેશ અને એની જમીન અબોટ હોય એવી મનોહારી લાગી. પ્રદુષણ તો અહીંથી દસ ગાઉ છેટે હોય એવું જણાતું હતું. અહીં અમને કશાં અદીઠ શુભ તત્ત્વની હાજરી અનુભવાતી હતી !
પૂર્વદિશાનું અજવાળું હવે થોડી વારમાં સૂર્યના રતુંબડા કિરણો જમીન પર પથરાશે એનો અણસાર આપતું હતું. પેલો શિયાળુ પવન હવે વાતાવરણમાં હલ્કી હલ્કી ગુલાબી ઠંડક ફેલાવી રહ્યો હતો. આવી સભર અને શાતાદાયક જગ્યા જાણે પહેલી વાર જ જોવા મળી હોય એવી પ્રસન્નતા મનમાં છવાઈ ગઈ. બધું ભૂલી અમે અધઘડી આ અબોટ માટી સાથે તન-મનથી એકાકાર થઈ સ્વર્ગીય અનુભવ માણી રહ્યા. કશું જ બોલવાનું મન ન થાય; માત્ર ને માત્ર આપણે હૃદયથી ભરાતાં જ જઈએ.
મનની કોરી સીલેટ ઉપર તે સ્થળની છબી કાયમ માટે અંકિત થઈ ગઈ. આ લખતાં લખતાં પણ આંખ સિંચાઈ જાય છે અને સહસા એ મનભાવન સ્થળ એ શાન્ત રમણીયતા એ નિર્મળ આકાશ સ્મૃતિપટમાંથી સાકાર થઈ ઊઠે છે. એ ક્ષણ પુનઃ પુનઃ અનુભવાય છે. જાણે કે હું ત્યાં જ છું! ઘરવ ન થાય એવી મજાની આ નામ-ઠામ-સરનામા વિનાની જગ્યા છે !
હૈયું ખૂલી જાય એવો આ જગ્યાનો પ્રભાવ છે. એ આનંદને કલમ દ્વારા કાગળ પર અંકિત કરતાં કરતાં એ દ્વિગુણીત થતો રહે છે, બેવડાતો રહે છે. "
૯૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
