________________
બધાની જીભ બંધ, આંખો પહોળી, હૈયું હરખાવા લાગ્યું - મન ચકરાવે ચઢ્યું. એક એક જણ અંદર-અંદર વાત કરવા માંડ્યું. સ્વગત બોલતાં હોય તેમ જ બોલ્યા, એ તો કહે પણ એમ થોડું જ લેવાય છે! ધણી આપે તે લેવાય!' ખેમાના બાપે ખોબે ખોબા ઠાલવવા માંડ્યા. ખેસની ચાળ ફસકી જાય તેટલું દીધું. “બસ.. બસ.. ખમૈયા કરો!” બધાંએ એકી અવાજે કહ્યું ત્યારે ખેમો અને તેના બાપા થોભ્યા. મહાજને ગાડા હવે ગામ ભણી વાળ્યા. ખેમાએ બે મજબૂત વોળાવીયા આપ્યા. ચાંપાનેર પંથકનો દુકાળ સુખેથી ઓળંગી ગયા. જૈન શ્રાવકની દિલની દિલાવરી આવી હતી અને છે. માત્ર અવસરની રાહ હોય છે..
मणिना वलयं वलयेन मणिः मणिना वलयेन विभाति करः। पयसा कमलं कमलेन पयः पयसा कमलेन विभाति सरः। शशिना च निशा निशया च शशि शशिना निशया च विभाति नभः। भवता च सभा सभया च भवान् भवता सभया च विभाति नृपः।
સુભાષિતમ્ મણિ વડે બંગડી અને બંગડી વડે મણિ શોભે છે. મણિ અને બંગડી વડે હાથ શોભે છે. પાણી વડે કમળ અને પાની કમળ વડે શોભે છે. પાણી અને કમળ વડે સરોવર શોભે છે. ચન્દ્ર વડે રાત્રિ અને રાત્રિ વડે ચન્દ્ર શોભે છે. રાત્રિ અને ચક્ર વડે આકાશ શોભે છે. (એ રીતે) આપના વડે સભા અને સભા વડે આપ શોભો છે.
સમજૂતી - આમ જુઓ તો આ રીતે આ સુભાષિતમાં શબ્દ રમત દેખાય. તે તો છે જ. પણ આ કાવ્ય પાછળની દષ્ટિ પણ ખૂબ મજાની છે. માણવા જેવું સુભાષિત છે.
૨૪૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org