________________
૩૭૩
લોગસ્સ સૂત્ર
અક્ષરોની દૃષ્ટિએ કરવામાં આવી છે. લોગસ્સની આ ત્રણ ગાથાઓ, એટલા માટે, મંત્રશાસ્ત્ર અને તંત્રશાસ્ત્રની દૃષ્ટિએ અત્યંત મહત્ત્વની છે.
આ ગાથાઓમાં આવતાં ચોવીસ તીર્થંકર પરમાત્માઓનાં નામ વ્યાકરણની દૃષ્ટિએ બીજી વિભક્તિમાં પ્રયોજવામાં આવ્યાં છે. બીજી વિભક્તિમાં શબ્દના અંત્ય વ્યંજન ઉપર અનુસ્વાર (અનુનાસિક વ્યંજન મ્) એટલે બિંદુ આવે છે. પરંતુ આમાં ચોવીસ તીર્થંકરનાં ચોવીસ નામ ઉપર ચોવીસ બિંદુ નથી આવતાં. સમાસની રચના કરવાથી બિંદુઓની સંખ્યા ઘટાડી શકાય છે. તેમ છતાં ‘વંદે’ અને ‘વંદામિ' શબ્દમાં અને તીર્થંકરોનાં નામ ઉપર આવતાં હિંદુઓ મળીને કુલ ૩૫ બિંદુઓનું આયોજન આ ત્રણ ગાથામાં છે. પહેલી ગાથામાં બાર બિંદુ છે, બીજી ગાથામાં બાર બિંદુ છે અન ત્રીજી ગાથામાં અગિયાર બિંદુ છે, બિંદુના અનુનાસિક ઉચ્ચારણમાં વિશિષ્ટ નાદ અને કલા રહેલાં હોય છે. બિંદુની એ સૂક્ષ્મ અવસ્થાઓ છે. પરમાત્માનું ધ્યાન ધરતી વખતે એ બિંદુનો પણ ખ્યાલ રાખવાનો હોય છે. ઓકાર બિંદુસંયુક્ત - એમ બિંદુનો સ્પષ્ટ અલગ નિર્દેશ કરીને બતાવ્યું છે કે પરમાત્માના નામનું ઉચ્ચારણ બિંદુયુક્ત જ્યારે કરવામાં આવે છે ત્યારે તે ભૌતિક દૃષ્ટિએ ‘કામદં’ ઇચ્છાઓ પૂરી કરનાર અને ‘મોક્ષદં' મોક્ષ આપનાર નીવડે છે. (આ દર્શાવવા માટે કામદં અને મોક્ષદં શબ્દો પણ બિન્દુ સહિત પ્રયોજાય છે.)
લોગસ્સની આ ત્રણ ગાથામાં અવ્યય ઘૂનો ઉપયોગ અગિયાર વખત કરવામાં આવ્યો છે. એમ દસ વખત વૅનો અર્થ ‘અને’ થાય છે અને સુવિદ્દેિ = પુતંતમાં વનો અર્થ ‘અથવા’ થાય છે. સંસ્કૃત ભાષા એટલી અનુકળ છે કે આ ત્રણે ગાથામાં = અવ્યયનો ઉપયોગ ફક્ત ત્રણ-ચાર વખત ક૨વા ધાર્યો હોય તો પણ ચાલી શકે. પરંતુ આ ગાથાઓમાં ઘનો ઉપયોગ વિશેષ ધ્યાન ખેંચે છે. ગાથા છંદની પંક્તિઓ લખતી વખતે 7 જેવો એક માત્રાવાળો વર્ણાક્ષર પાદપૂરક તરીકે ઉપયોગી થઈ શકે છે, તેમ છતાં એના અહીં થયેલા ઉપયોગમાં એક યોજના રહેલી છે. નામોની પહેલી ગાથામાં ત્રણ વખત વનો ઉપયોગ થયો છે. એક, બે, કે ત્રણ તીર્થંકરોનાં નામ પછી જે હૈં આવે છે, તેમાં સાત, ચૌદ અને એકવીસમા તીર્થંકર પછી હૈં અવશ્ય આવે જ છે.
વળી લોગસ્સમાં ૬ વ્યંજન ચંદ્રપ્રભુ તીર્થંકર ચંપ્પöના નામ ઉપરાંત ચડવીસું, ચંદ્રતુ, બાબ્વેસુ જેવા શબ્દોમાં પણ વપરાયો છે. એ રીતે ઘની બહુલતા, બિન્દુની બહુલતાની જેમ ધ્યાનપાત્ર છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org