________________
ટોરાન્ટોમાં શાકાહાર પરિષદ
૨૭
ખેંચીને કહ્યું, ‘હવે તમારું શર્ટ કોઈ ફાડી નહિ શકે અને ફાડે તો બીજું શર્ટ આપવાની જવાબદારી મારી.’
પીટરની સાથે આમ થોડી મજાકની વાતો કરી, એમની વિદાય લઈ અમે ચાલ્યાં. અમને થયું કે હવે ઠીક ઠીક સમય છે તો યુનિવર્સિટીના જે હૉલમાં પરિષદ યોજાનાર છે તે હૉલ પણ જોઈ લઈએ અને યુનિવર્સિટીના કૅમ્પસમાં ચક્કર મારી લઈએ. અમે એક દિશામાં ચાલ્યા, પણ એ બાજુ હૉલ નહોતો. એટલે અમને થયું કે પીટરને પૂછી લઈએ કે હૉલમાં કઈ બાજુએથી જવાનું છે. અમે પીટર પાસે પહોંચ્યા અને હજુ કંઈ પણ પૂછીએ તે પહેલાં જ પીટરે સામું પૂછ્યું, ‘ડૉ. શાહ, આ તમારા શર્ટ ઉપર કાળા રંગનું આટલું મોટું ધાબું શેનું થયું ?' મારી નજર શર્ટ સામે ગઇ. કશાકનો ખાસ્સો મોટો કાળો ડાઘો લાગી ગયો હતો. શાનો ડાઘો લાગી ગયો હશે તે વિશે હું વિચારમાં પડ્યો. પીટર પણ એ જોઈ રહ્યા. મારી બેદરકારી માટે અફસોસ થયો. શર્ટ ઉપરનો ડાઘો તાજો જ હતો. એટલે હમણાં જ ક્યાંકથી તે લાગી ગયો હોવો જોઈએ. હાથમાંનું ફોલ્ડર શર્ટને અડ્યું હતું, પણ ફોલ્ડરમાં કોઈ એવી વસ્તુ નહોતી કે જેથી કાળો ડાઘો પડે. શર્ટનું કપડું હાથમાં લેતાં જ મને જણાયું કે આ ડાઘો શર્ટની અંદર પણ છે. આવો મોટો ડાઘો ક્યાંથી પડ્યો હશે ? ખિસ્સું પહોળું કર્યું તો ડાઘો ખિસ્સાની અંદર વધારે મોટો જણાયો. મનમાં પ્રશ્ન થયો કે સ્કેચ પેનમાંથી શાહી તો નહિ ગળતી હોય ને ? એમ માની પેન ખિસ્સામાંથી બહાર કાઢી. જોયું તો પેન ગળતી નહોતી, પણ એનું ઢાંકણું જ બંધ કરવાનું રહી ગયું હતું. પીટરને તરત સમજાઈ ગયું કે પોતે મારી સ્કેચ-પેનનું ઢાંકણું બંધ કર્યા વગર સીધેસીધી જ ખિસ્સામાં ભરાવી દીધી હતી. મારા નામનું કાર્ડ મને ભરાવી આપવાના ઉત્સાહમાં તે પેનનું ઢાંકણું બંધ કરવાનું ભૂલી ગયા હતા. તેઓ પોતાની ભૂલ માટે ઝંખવાણા થઈ ગયા. એમણે વારંવાર માફી માગી. એમનો અવાજ ઢીલો થઈ ગયો. શર્ટ ઉપર કાળા રંગનું ધાબું એટલું મોટું થઈ ગયું કે હવે દૂરથી જોનારને નામ વાંચવા કરતાં કાળું ધાબું પહેલું દેખાય. નામ તો કોઈક જિજ્ઞાસુ જ વાંચે, પણ ધાબું તો સૌ કોઈ જુએ અને કેટલાક તે માટે પ્રેમથી આપણું ધ્યાન પણ દોરે.
મેં ખિસ્સામાંથી પેન કાઢી, તેનું ઢાંકણું વાસી બીજા એક પાકીટમાં તેને સલામત રીતે મૂકી દીધી. શર્ટના કાપડે સ્કેચ પેનની ઠીક ઠીક શાહી શોષી લીધી હતી. શર્ટમાં ઊતરેલી શાહી ઉત્તરોત્તર વધારે પ્રસરતી ગઈ હતી. કાળું ધાબું એક વેંત જેટલું ખાસ્સું મોટું થઈ ગયું હતું. વળી જોયું કે શર્ટની અંદર પહેરેલાં બનિયાન ઉપર પણ ઘણું મોટું કાળું ધાબું થઈ ગયું હતું. આવા મોટા ધાબાથી મને કોઈ ક્ષોભ થયો નહોતો, પરંત પીટરને ઘણો થયો. તેઓ તેનો ઉપાય વિચારવા લાગ્યા.
પીટરે ચિંતિત સ્વરે કહ્યું, ‘ડૉ. શાહ હવે શું કરીશું ? આ શર્ટ સાથે તમે પરિષદ કેવી રીતે ભાગ લેશો ? તમે તો મુખ્ય વક્તા છો.’
•
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org