________________
ક્યાવિક પહોચતાં પ્રસરી ગઈ. ફુડર રોષે ભરાયા. ઘરાકો તરત જ આઘાપાછા થઈ ગયા. કુંડરની પત્ની દોડતી આવી પહોંચી. બંનેના ચહેરા રડમસ થઈ ગયા. સુખદ નાટક અચાનક કરુણાંત બની ગયું.
દિલસોજી દર્શાવવા બસમાંથી નીચે ઊતરવાનું અમને મન થયું, પણ બસ ઊપડવાની તૈયારીમાં હતી. વળી વિદેશમાં આવી ઔપચારિકતા કોઈકને ગમે કે ન પણ ગમે.
મેં અભયભાઈને કહ્યું, જોયું ? સ્કુડરને કોઈએ મદદ ન કરી. બધા ભાગી ગયા.” અભયભાઈએ કહ્યું, ‘પણ રમણભાઈ, આપણે એમને મદદ કરી તે કેમ ભૂલી ગયા ?' આપણે મદદ કરી ? ક્યારે ?'
‘આડકતરી રીતે આપણે મદદ જ કરી છે. સારું થયું કે આપણે એમના વતી હિસ્કી ખરીદી નહિ. ખરીદી હોત તો આપણા ચાર બાટલાનું એમને વધારે નુક્સાન થાત.'
અભયભાઈની વાત સાચી હતી.
અમારી બસ ઊપડી. જીવનમાં ઘટનાઓ કેવા ક્રમે કેવા સંકેતપૂર્વક બનતી હોય છે તેની ચર્ચા-વિચારણામાં અમે પડી ગયાં. એટલી વારમાં તો બસ અમારી હોટેલ પાસે આવીને ઊભી રહી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
