________________
૧૮૫
સુવામાં નવું વર્ષ *
ઘડિયાળનો કાંટો આગળ વધતો જતો હતો. અમારી ગાડી સુવાની શેરીઓમાં આંટા મારતી હતી. એવામાં એક સ્થળે એક મકાનની અગાશીમાંથી પાશ્ચાત્ય સંગીતના ધમધમાટીભર્યા સૂરો સંભળાવા લાગ્યા. અગાશી લાઈટ અને તોરણોથી શણગારેલી હતી. ગાડી પાર્ક કરી તપાસ કરવા અમે ત્યાં ગયા. મકાનમાં નીચે જ એક ટેબલ પાસે ફેન્સી કપડાંમાં બેઠેલા બે ફિજિયન યુવાનોએ અમને રોક્યા. પોતાની કલબ તરફથી આ કાર્યક્રમ છે એમ અમને જણાવ્યું. અમારે બે જણ માટે ટેબલની વ્યવસ્થા થઈ જશે એમ કહ્યું એટલે અમે નિરાંતનો દમ ખેંચ્યો. છેવટે એક જગ્યાએ તો આવકાર મળ્યો એથી અમે આનંદિત થઈ ગયા. કાર્યક્રમમાં દાખલ થવા માટે પ્રત્યેકની દસ ડૉલરની ફી હતી. આવી જગ્યા માટે દસ ડૉલર ઘણા કહેવાય. પણ અત્યારે એનો વિચાર કરવાનો નહોતો. ટિકિટ લઈ અમે અગાશીમાં પહોંચ્યા. ત્યાં કેટલાંક ફિજિયન યુવક-યુવતી ડિસ્કો નૃત્ય કરી રહ્યાં હતાં. વાતાવરણ પણ ભંગાર જેવું હતું. યુવક-યુવતીઓ તે કલબનાં પોતાનાં જ હશે એમ લાગ્યું. દસ ડૉલર ખર્ચી શકે એવા હોશકોશ એમના ચહેરા પર નહોતા.
આમાં આપણું કામ નહિ', મેં કહ્યું.
મને પણ લાગે છે કે આ સ્થળ અને વાતાવરણ આપણા સ્તરનું નથી.' કાનજીભાઈએ કહ્યું.
અમે તરત નીચે ઊતર્યા. આયોજક યુવાનોને કાનજીભાઈએ કહ્યું, “અમને આ કાર્યક્રમ પસંદ નથી. એટલે અમે એમાં જોડાતા નથી. અમારી ટિકિટના પૈસા પાછા આપો.'
- બેમાંથી એક યુવાને કડક અવાજે કહ્યું, “અમે ટિકિટના પૈસા પાછા નથી આપતા. તમને કાર્યક્રમ ગમે તો તમે બેસો. ન ગમે તો જઈ શકો છો. જેવી તમારી મરજી.”
અમે કેટલીક રકઝક કરી, પણ પૈસા પાછા ન મળ્યા તે ન મળ્યા. વીસ ડૉલર ખોટા વેડફાઈ ગયા.
અમે વધુ નિરાશ થઈ આગળ વધ્યા. હવે કોઈ આશા રહી ન હતી. લગભગ પોણા બાર થવા આવ્યા. પંદર મિનિટ માટે પણ કોઈ સારી હોટેલમાં જગ્યા મળે તો કાનજીભાઈ પૈસા ખર્ચવા તૈયાર હતા, પણ તેવી કોઈ શક્યતા જણાતી નહોતી.
થોડી વાર પછી કાનજીભાઈએ કહ્યું, “હોટેલો તો બધી ફુલ' છે, પણ મને હવે એવું એક સ્થળ યાદ આવે છે કે જ્યાં નવા વર્ષની ઉજવણી માટે જગ્યા મેળવવાનો પ્રશ્ન હોતો નથી.”
‘એવી તે કઈ જગ્યા છે ?”
કહું અહીં એક ખ્રિસ્તી દેવળ છે. ત્યાં ૩૧મી ડિસેમ્બરે રાતના નવા વર્ષ માટે પ્રાર્થના અને પ્રવચનો (Midnight Mass) થાય છે. તમને વાંધો ન હોય તો આપણે - ત્યાં જઈએ.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
'
www.jainelibrary.org