________________
રિજેન્સબર્ગમાં રાતવાસો
૧૭૭ બૅગમાંથી એમણે દારૂની બોટલ કાઢી. મને પણ દારૂ આપ્યો. મારાથી ના ન પાડી શકાઈ. એમ કરતાં કરતાં સમય કયાં પસાર થઈ ગયો તેની ખબર ન પડી. અડધી રાત થવા આવી હશે. હું ઊભી થવા ગઈ ત્યાં એક જણે હાથ પકડી મને બળજબરીથી બેસાડી. તેમના ઈરાદાની મને ગંધ આવી ગઈ એટલે મેં ચીસાચીસ કરી. તેઓ શાન્ત થયા, પણ મને ઊઠવા ન દીધી. મેં પણ નાટક શરૂ કર્યું. આગ્રહ કરી-કરીને બંનેને બાટલીમાંનો બધો દારૂ પિવડાવી દીધો. બંનેને સરખો નશો ચડી ગયો. ત્યાર પછી હું ઊભી થવા ગઈ તો મને પકડવા પ્રયત્ન કર્યો. મેં ફરી ચીસાચીસ કરી અને ધક્કો મારી બંનેને સોફા પર પાડ્યા. બંનેની આંખ ઘેરાઈ ગઈ હતી. ભાન રહ્યું નહોતું. બંનેને વારાફરતી ઉઠાડી, ટકો આપી બાજુની રૂમમાં સુવાડી દીધા. જે રીતે પથારીમાં પડ્યા તે જ રીતે હજુ ઘોરે છે. કોટ કે બૂટ ઉતારવાના હોશકોશ તેમનામાં રહ્યા નહોતા.... રાતના તમારી ઊંઘમાં ખલેલ પહોંચી હશે એ માટે દિલગીર છું.'
‘તમે ખરી હિંમત બતાવી કહેવાય !'
‘રાતની નોકરી કરવી હોય અને તે પણ આવી હોટેલોમાં, તો આટલી હિંમત તો રાખવી જ પડે. આવા અનુભવો અમારે માટે સામાન્ય છે. એને પહોંચી વળવા અમે ખાસ તાલીમ લીધી હોય છે. જરૂર પડે તો ફોન કરી તરત પોલીસને પણ બોલાવી શકાય છે.'
જે વાત અમારે માટે તનાવયુક્ત હતી તે વાત રિસેપ્શનિસ્ટ યુવતી માટે સહજ હતી. ફરજ પૂરી કરી ઘેર જઈ એ તો નિરાંતે ઊંઘશે, પણ અમારા વિચારઆંદોલનો જલદી શમશે નહિ એમ અમને લાગ્યું.
અમારી ગાડી વિયેના તરફ ચાલવા લાગી.
૧૨
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
