________________
૨૪
એસ્કિમોની નગરીમાં
૧૯૯૧ના ઉનાળામાં એક દિવસ વહેલી સવારે મુંબઈમાં અમારા ઘરે ટેલિફોનની ઘંટડી રણકી. રિસીવર કાને ધર્યું ત્યાં અવાજ સંભળાયો : ‘હું અમિતાભ બોલું છું.... પૉઇન્ટ બેરોથી.'
‘હોય નહિ.... મજાક તો નથી કરતા ને ?' મેં કહ્યું.
અમેરિકામાં રહેતા અમારા પુત્ર ચિ. અમિતાભનો ફોન હતો. ‘ઉત્તર ધ્રુવની શોધસફર' નામનો ગ્રંથ મેં લખ્યો હતો ત્યારથી ધ્રુવ પ્રદેશમાં જવાની મારી ઝંખના વિશે એ જાણતો હતો. ૧૯૯૧માં અમેરિકામાં હું હતો ત્યારે અલાસ્કા અને તેમાં પણ ઠેઠ પૉઇન્ટ બેરો સુધી જવાની મારી ઇચ્છા હતી, પણ તે સફળ થઈ નહોતી. એટલે અમિતાભ મજાકમાં બોલે એમાં નવાઈ નહોતી. પરંતુ અમિતાભે કહ્યું, ‘ના, મજાક નથી કરતો. સાચે જ કહું છું. અમે ત્રણે સાનફ્રાન્સિસ્કો આવ્યાં હતાં. ત્યાંથી થયું કે ચાલો અલાસ્કા જઈ આવીએ, એટલે અમે અલાસ્કામાં આવ્યાં છીએ. એમાં આજે પૉઇન્ટ બેરોમાં છીએ.'
ઠેઠ આર્કટિક સર્કલ(ઉત્તર ધ્રુવ પ્રદેશ)માં પૉઇન્ટ બેરોથી સીધો મુંબઈ ફોન આવે એટલે મેં હર્ષ સાથે રોમાંચ અનુભવ્યો. મેં કહ્યું, 'પૉઇન્ટ બેરો જવાનું મારું સ્વપ્ન તે પાર પાડ્યું એથી બહુ જ આનંદ થાય છે ! પણ ત્યાંનું હવામાન કેવું છે ?'
મેં
‘સવારે સારું હતું, પણ અત્યારે એકદમ બગડ્યું છે એટલે અમારું વિમાન ઊપડે એમ નથી. અમારે રાત્રે હોટેલમાં જ રોકાવું પડશે. કાલે હવામાન સુધરશે તો વિમાન ઊપડશે.’
‘તમે ચાર મહિનાના દીકરા અર્ચિતને લઈને પૉઇન્ટ બેરો પહોંચ્યાં, તો ઠંડીમાં એને સાચવજો. મને ચિંતા થાય છે.'
‘ચિંતા કરવા જેવું નથી. અમે હોટેલમાંથી બહાર જવાનાં નથી. આખો દિવસ વાતાવરણ સારું હતું ત્યારે ફરી લીધું. રૂમમાં હીટર છે એટલે જરાય વાંધો નથી.’
‘ભલે.... ત્યાંથી પાછા ફરો ત્યારે ફોન કરજો.'
‘અમે અલાસ્કા જોયું. હવે તમે અમેરિકા આવો ત્યારે તમને અલાસ્કા અને પૉઇન્ટ બેરો અચૂક બતાવવાં છે.’
‘વાહ....સરસ.'
...અને બીજે જ વરસે, ૧૯૯૨ના ઉનાળામાં અલાસ્કા જવાનું અમારું સ્વપ્ન સાકાર થયું. અમે ભારતથી બોસ્ટન-એક્ટનમાં અમિતાભને ઘરે પહોંચ્યાં. એણે
Jain Education International
૧૫૮
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org