________________
લુમેમ્બૉર્ગથી નિવા
૧૪૯
અમે નાયગરા આવે તે પહેલાં હાઇવેની પાસે આવેલી એક હોટેલમાં માત્ર રાતના સૂવા માટે રૂમ નોંધાવી હતી. નકશામાં જોતાં જોતાં અમે ગાડી હંકારતા જતા હતા. હવે હોટેલ આવવી જોઈએ એવો વિચાર મનમાં આવ્યો ત્યાં જ દૂરથી હોટેલનું નિયોન સાઇનવાળું નામ વંચાયું. અમે ગાડી ધીમી પાડી. જોયું કે બરાબર હાઈવેની સામી બાજુ હોટેલ આવી છે. પ્રવાસથી અમે થાકેલા હતા, એટલે ‘હારા, હોટેલ આવી ગઈ' એમ બોલતાં અમે ઉત્સાહિત થઈ ગયા.
હવે હાઈવેમાંથી બહાર નીકળી સામી બાજુના હાઈવે પર અમારે જવાનું હતું. જમણી બાજુ બહાર નીકળવાના વળાંક(Exit)માં અમે ગાડી લીધી (અમેરિકામાં ટ્રાફિક ડાબી બાજુનો નહિ પણ જમણી બાજુનો છે). બહારના એ રસ્તા પર ઘણે દૂર સુધી અમે ગયા, પણ સામી બાજુ જવાનો વળાંક આવ્યો નહિ. એ રસ્તો તો પાસેના કોઈ નાના ટાઉનમાં જતો હતો. અમારી કંઈક ભૂલ હતી. નકશામાં જોતાં જોતાં અને રસ્તા પરની નિશાનીઓ વાંચતાં વાંચતાં અમે ફરી અમારી બાજુના હાઈવેમાં દાખલ થયા. ફરી સામેની બાજુ અમારી હોટેલ જોવા મળી, પણ ત્યાં થોડું જઈ શકાય ? અમને એમ થયું કે ભારતમાં હોત તો ગાડી ઊભી રાખી, રસ્તો ઓળંગી સીધા હોટેલમાં દાખલ થઈ સૂઈ ગયા હોત. પણ આ તો અમેરિકા છે. એની કિંમત ચૂકવવી પડે. અમે લીધેલા વળાંકને બદલે પછીનો વળાંક લઈ બહાર નીકળ્યા તો ત્રીજી જ કોઈ જગ્યાએ પહોંચ્યા. અમારા સૂવાના કલાકો કપાતા જતા હતા. છેવટે એક ગૅસ સ્ટેશન (પેટ્રોલ પંપ) પર જઈ, હોટેલમાં ફોન કરી, એનું માર્ગદર્શન મેળવી લીધું. એમ કરતાં બીજા વીસેક માઈલ અમારે ફરવું પડ્યું. છેવટે હોટેલમાં પહોંચ્યા ત્યારે અડધી રાત વીતી ગઈ હતી. નજર સામે દેખાતી હોટેલમાં દાખલ થવા માટે પણ કેટલાં મોટાં ચક્કર મારવાં પડે છે એનો પ્રત્યક્ષ અનુભવ ત્યારે થયો હતો.
જેમ જેમ ભૌતિક સમૃદ્ધિ વધતી જાય છે, જેમ જેમ મોટા મોટા રસ્તાઓ અને ઊંચાં ઊંચાં મકાનો વધતાં જાય છે તેમ તેમ કદમાં એટલો ને એટલો જ રહેલો માણસ દિવસે દિવસે નાનો અને નાનો દેખાતો જાય છે. દરેક નવી સિદ્ધિની સાથે નવી નવી સમસ્યાઓ આવવાનું કયારે બંધ થશે ? નવી સિદ્ધિઓને વાસ્તવિકતાના સંદર્ભમાં જાગૃતિપૂર્વક ઉત્સાહથી સ્વીકારી લેવામાં સમસ્યાઓ ઓછી ન થાય ?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org