________________
૮૭
લેસ્ટરમાં અડધી રાતે ફફ્લેટમાં કારપેટ આવી નહોતી એટલે અમે ચાલવામાં સાચવતાં. પછીના શુક્રવારે લંડનમાં એક કાર્યક્રમમાં હાજરી આપીને રાત્રે બારેક વાગે અમે લેસ્ટર પાછાં ફર્યા, ચાલવાનો થોડો અવાજ થયો હશે, પણ કાકા આવ્યા નહિ. થાકેલાં હતાં એટલે અમે ઘસઘસાટ ઊંઘી ગયાં. હું ભરઊંઘમાં હતો ત્યાં મારાં પત્નીએ મને ઢંઢોળીને કહ્યું, “સાંભળો છો ? કોઈ બારણું ખટખટાવે છે.'
નીચેવાળા કાકા જ હશે ! ખરા છે એ! “સોરી’ કહી દે એટલે વાત પતી જાય.”
ના, એ નથી લાગતા. ઘડિયાળમાં જુઓ, ત્રણ વાગ્યા છે. વળી બારણું ખટખટાવવાનો અવાજ પણ જુદો છે.'
હું એકદમ બેઠો થઈ ગયો. મારાં સાસુ પણ એમના રૂમમાંથી આવી પહોચ્યાં. આવી અડધી રાતે તો કોઈ ચોરડાકુ જ હોય. સારું થયું કે બારણું ઉઘાડ્યું નહિ. કોઈ રિવૉલ્વર સાથે ઘરમાં ઘૂસી આવે તો જખમ થાય.
અમે કંઈ જવાબ આપ્યો નહિ. એટલું નક્કી કર્યું કે બારણું ખોલવું નથી. ચોર ન હોય અને કોઈ દારૂડિયો હોય અને ઘરમાં ઘૂસી આવે તોપણ ધમાલ થઈ જાય. વળી અમારું બારણું પણ તકલાદી હતું. એની સ્ટૉપર પણ સરખી વસાતી નહોતી. કોઈ બહ જેર કરીને ધક્કો મારે તે ખૂલી જાય.
ફરીથી બારણું જોરથી ખટખટાવવાનો અવાજ આવ્યો. કોઈની વાત સાંભળીએ કે ચલચિત્રમાં ચોરડાકુનાં દશ્યો જોઈએ અને ખરેખર વાસ્તવિક અનુભવ થાય એ બે વચ્ચે કેટલો બધો ફરક છે એ હવે સમજાયું. અમે સચિંત થઈ ગયાં. ઘરમાં ફોન નહોતો. એટલે કોઈ ઘૂસી આવે તો શું કરવું? વિચાર્યું કે ભારતની જેમ “ચોર, ચોર' બોલી બૂમાબૂમ કરી મૂકવી. અહીં કોઈ “ચોર' શબ્દ સમજવાનું નથી, પણ આપણને તો રાડારાડ કરવા સાથે નિસ્બત છે. જૂના જમાનાનાં મારાં સાસુએ પોતાનો ઉપાય વિચારી લીધો. એમણે કહ્યું, 'હું તો રસોડામાં સંતાઈને ઊભી રહીશ. કોઈ હુમલો કરવા આવશે તો આંખમાં મરચાંની ભૂકી નાખીશ.'
મેં બારણા પાસે જઈ કહ્યું, 'મિસ્ટર તમે ખોટી જગ્યાએ આવ્યા છો. માટે ચાલ્યા જાઓ.'
એટલું બોલી હું મારા રૂમમાં આવીને બેઠો. અમારી બારીમાંથી નીચે મકાનનો દરવાજો દેખાતો હતો. કોઈ જાય છે કે નહિ તે જેવા સંતાઈને નજર કરી, પણ કોઈ દેખાયું નહિ.
થોડી વાર થઈ ત્યાં ફરીથી જોરથી બારણું ખટખટાવાયું. હવે જો એ ન જાય તો બૂમાબૂમ ચાલુ કરી દેવી પડશે એમ વિચાર્યું. ફરીથી બારણા પાસે જઈ મેં મોટેથી ક ‘તમે ખોટી જગ્યાએ આવ્યા છો. અમે બારણું ખોલવાનાં નથી. નહિ જાઓ તો અ. પોલીસને ફોન કરીએ છીએ.'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org