________________
||||||||૭ સુગંધ અને દુર્ગમ
સિંગાપુરમાં અમારે જે હોટેલમાં ઊતરવાનું હતું તેનું નામ હતું હોંગકોંગ હોટેલ. હોટેલમાં લેજરમાં નામ-સરનામાની વિગતો અમે ભરતા હતા. ત્યાં અમારો સામાન રૂમમાં પહોંચી ગયો. સાતમે માળે અમને રૂમ આપવામાં આવી હતી.
અમે લિફટમાં ઉપર ચઢવા લાગ્યા. છઠ્ઠા માળે કંઈક વિચિત્ર વાસ આવવા લાગી. સાતમા માળે લિફ્ટનો દરવાજો ખૂલતાં તો એ વાસ વધુ તીવ્ર લાગવા માંડી. અમે અમારી રૂમમાં પહોંચ્યા. રૂમનું બારણું બંધ કર્યું એટલે વાસ થોડી ઓછી થઈ ગઈ. મેં મારા મિત્રને પૂછયું, “તમને કોઈ વિચિત્ર વાસ આવી ?”
હા, લિફ્ટમાંથી રૂમમાં આવતા હતા ત્યારે પેસેજમાં કંઈક તીવ્ર વાસ આવતી હતી.” - શાની વાસ હતી તે કંઈ ખબર ન પડી, પરંતુ દારૂની તો તે ન હતી. સિગરેટના ધુમાડાની પણ ન હતી.
થોડી વાર પછી અમે બહાર ફરવા ગયા ત્યારે પેસેજમાં તીવ્ર વાસ આવતી હતી. સાંજે રૂમમાં પાછા આવ્યા. ફરી એ જ વાસ હતી, પરંતુ પહેલાં જેવી તીવ્ર ન હતી.
બીજા દિવસે અમે બહાર ફરીને આવ્યા ત્યારે તો વાસ એટલી તીવ્ર હતી કે પેસેજમાં પસાર થતાં અરુચિ થાય. રૂમ બંધ કરીએ તોપણ વાસ આવતી હતી. અમને થયું કે હોટેલના મેનેજરનું આ વિશે ધ્યાન ખેંચવું જોઈએ.
અમે નીચે જઈ કાઉન્ટર ઉપર ફરિયાદ કરી. હોટેલના રિસેપ્શનિસ્ટ ધાર્યું કે પૈસેજમાં કોઈ દવા કે રસાયણ ઢોળાયું હશે; તપાસ કરવા અમારી સાથે નોકરને મોકલ્યો. પરંતુ જેટલી તીવ્ર વાસ અમને આવતી હતી, તેટલી એને આવતી ન હતી. પણ એ સમજી ગયો. એ કશુંક બોલ્યો, પણ અમે એની ભાષા સમજતા ન હતા. અમે એની સાથે નીચે ગયા. હોટેલના રિસેપ્શનિસ્ટે અમને કહ્યું, “અરે! એ તો દુરિયાનની વાસ છે; માફ કરજો,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
