________________
વેઈટરનું વાત્સલ્ય તમારે હોટેલ ઇન્ટર કૉન્ટિનેન્ટલમાં જવાનું છે. ત્યાં તમારું રિઝર્વેશન થઈ ગયું છે. તમે ટેક્સી કરીને ત્યાં પહોંચી જાવ. ટેક્સીખર્ચ એર ઇન્ડિયા કાલે તમને આપશે.”
સમાચાર જાણીને મેં નિરાંત અનુભવી. રાતના લગભગ દસ થવા આવ્યા હતા. ટેક્સી કરી હું હોટેલ પર પહોંચ્યો. રિઝર્વેશન પ્રમાણે રૂમ મળી. સામાન મૂક્યો. ભૂખ ઘણી લાગી હતી. હું હોટેલના રેસ્ટોરાંમાં પહોંચ્યો. પણ બહાર CLOSEDનું પાટિયું લાગી ગયું હતું. અંદર કેટલાક વેઇટરો બધું સંકેલી રહ્યા હતા. હોટેલમાં આ એક જ રેસ્ટોરાં હતી. હવે ખાવા માટે બહાર દૂર જવું પડે અને ઘરના પૈસા ખર્ચવા પડે. તેમાં પણ મારે લાયક ખાવાનું મળે કે ન પણ મળે. હું રેસ્ટોરાંમાં અંદર ગયો ત્યાં જ એક-બે વેઇટર બરાડી ઊઠ્યા, ‘closed', ‘closed' અને CLOSEDના પાટિયા તરફ આંગળી ચીંધી. બરાબર દસના ટકોરે તે બંધ થાય અને લગભગ સાડાદસે હું ત્યાં પહોંચ્યો હતો. મેં એક વૃદ્ધ વેઇટર પાસે જઈને મારી વાત સમજાવી. તે કામ કરતો જાય અને ના પાડતો જાય. મેં કહ્યું, “હું શાકાહારી છું અને વિમાનમાં પણ મને મારે લાયક કશું ખાવાનું મળ્યું નથી. તમે મને જે કંઈ આપશો તેથી મને આનંદ થશે.”
હું શાકાહારી છું એમ સાંભળીને એના ચહેરાનો ભાવ બદલાઈ ગયો. મને ટેબલ પાસે બેસાડ્યો. ટેબલ-ક્લોથ પાથર્યું. ચમચા કાંટા ગોઠવ્યા. પોતે અંદર ગયો. ઘણીવાર થઈ તોપણ તે બહાર આવ્યો નહિ. પણ ત્યાં તો એ પાંચ-છ જુદી જુદી પ્લેટ સાથે ટ્રોલી લઈને આવ્યો. બધું ગરમ ગરમ નવું બનાવ્યું હતું. એણે કહ્યું, “તમે શાકાહારી છો તેથી મને બહુ આનંદ થયો. તમારા માટે બધી શુદ્ધ શાકાહારી વાનગી લાવ્યો છું.”
મેં કહ્યું, “તમે તો ઘણી બધી વાનગી લાવ્યા છો, પણ મારે તો એર કંપનીએ ખાવા માટે આપેલી કૂપન જેટલા પૈસાનું ખાવાનું છે.”
એણે કહ્યું, “તમે પૈસાની ફિકર ન કરશો. જેટલું ખાવું હોય તેટલું ખાવ. હું તમને કૂપન કરતાં વધારે પૈસાનું બિલ નહિ આપું. એમ કરવાની મને સત્તા છે.”
મેં જમવાનું ચાલુ કર્યું. થોડી વારમાં એ પાછો મારી પાસે આવ્યો. એના હાથમાં તાજા દહીંનો વાડકો હતો, મને કહે, “રસોડામાં જઈ તમને આપી શકાય એવી બીજી વાનગીઓ જોતો હતો. ત્યાં આ દહીં યાદ આવ્યું. મને ખબર છે કે કેટલાક ભારતીય લોકો ભાત અને દહીં ખાય છે, એટલે તમારે માટે લાવ્યો છું. જેટલું જોઈએ તેટલું લેજો.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org