________________
૧૬૬
પાસપોર્ટની પાંખે અમને તેની વાત હસવા જેવી લાગી. કોઈકે ટીકા કરતાં કહ્યું, “આવી તે ઊંઘ કોઈની હોય ?” કોઈકે બચાવ કર્યો. સામસામી દલીલો થઈ. છેવટે એ લેખિકાએ કહ્યું, “તમને હવે સાચી વાત કહું છું. કાલે રાતના હોટેલમાં વેઇટર દ્વારા મને ખબર પડી હતી કે મારી બાજુની રૂમમાં કેટલાક કોરિયન લેખકો વચ્ચે બીઅર પીવાની સ્પર્ધા થઈ હતી. અને આ બે લેખકો ત્રીસ બૉટલ સુધી પહોંચ્યા હતા, એટલે તેમને ઘેન ચડ્યું છે. સવારે તેમને માંડ માંડ ઉઠાડીને નીચે બસમાં લઈ આવી છે. જો આપણે તપાસ નહિ કરીએ તો આ લેખકને ઘેનમાં આમતેમ જતાં કંઈ અકસ્માત થઈ જશે. મને તેમની બહુ ચિંતા થાય છે. મને બધાંને વિનંતી કરું છું કે આપણે જોવાનું એકાદ સ્થળ જતું કરીને પણ એ લેખકને શોધી કાઢવા જોઈએ.”
- હસવા જેવી વાત હવે એકદમ ગંભીર બની ગઈ. બસમાં બેઠેલાં બધાં જ (પેલા બીજા ઊંઘતા કોરિયન લેખક સિવાય) તપાસ કરવા માટે નીચે ઊતરી ગયાં. પહેલાં ટૉયલેટમાં તપાસ કરી. બાજુમાં જ ટોયલેટ હતું. એમાં એક સંડાસનું બારણું ક્યારનું બંધ હતું. એમાં જ એ લેખક ઊંઘી ગયા હશે એમ લાગ્યું. બારણું ખખડાવ્યું, પણ એમાંથી બહારના બીજા જ કોઈ ભાઈ નીકળ્યા.
અમારામાંના કેટલાક જુદી જુદી દિશામાં જુદા જુદા જૂથમાં તપાસ કરવા ગયા, તેમ છતાં તે લેખકનો ક્યાંય પત્તો લાગ્યો નહિ. છેવટે ગાર્ડનના રખેવાળ દ્વારા આખા ગાર્ડનમાં ઝીણવટપૂર્વક તપાસ કરાવડાવી, પરંતુ તેમાં પણ નિરાશા સાંપડી.
લગભગ દોઢ કલાક એમ કરતો વીતી ગયો. છેવટે નિરાશા અને ચિંતા સાથે અમારી બસ ઊપડી. જોવાનાં કેટલાંક સ્થળો અમે માંડી વાળ્યાં. ત્યાંથી અમે સીધા શુગર લોફ માઉન્ટેન પાસે ગયાં. કેબલ કારમાં બેસી અમે બધાં ઉપર પહોંચ્યા. પેલા બીજા કોરિયન લેખક બસ હજુ ઊંઘતા જ હતા.
રિઓમાં સમુદ્રમાં પાસે જ આવેલા આ ટાપુ પર્વત “શુગર લોફ માઉન્ટેનમાં ઉપર બધે ફરીને અમે બે કલાકે નીચે આવ્યાં. બસમાં બેસવા ગયાં અને જોયું તો બીજા કોરિયન લેખક પોતાની બેઠકમાં ન હતા. ડ્રાઇવર પણ નહોતો. અમને ધ્રાસકો પડ્યો. કોઈકે મજાક કરી કે “કોરિયન લેખકોનું આજે અપહરણ તો નથી થતું ને ?”
અમારો ગાઈડ પણ ચિંતામાં પડ્યો. તે તરત તપાસ કરવા દોડ્યો. થોડી વારે આવીને જણાવ્યું : “હાશ, આ બીજા કોરિયન લેખક સલામત છે; ચિંતા કરશો નહિ. એમને ટોયલેટમાં જવું હતું, પરંતુ ડ્રાઈવરે તેમને એકલા જવા દીધા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org