________________
બે કોરિયન લેખકો
૧૬૫ આસપાસના બીજા લેખકો પોતાનું હસવું ખાળી શક્યા નહિ. ઘડીકમાં આ વાત આખી બસમાં પ્રસરી ગઈ અને કોઈક તો પોતાની બેઠક ઉપરથી ઊભા થઈને એમને જોઈ પણ ગયા. એક કોરિયન લેખિકાએ કહ્યું, “તેઓ બિચારાને રાતનો ઉજાગરો છે, તેઓ બહુ થાકેલા છે માટે ઊંઘે છે, પરંતુ થોડી વારમાં જ તેઓ જાગી જશે.”
બીજા કેટલાક કોરિયન લેખકોની વાત પરથી લાગ્યું કે તે લેખિકા પેલા બે ઊંધતા લેખકોમાંના એકની દૂરની સગી થતી હતી.
અમારી બસ બૉટેનિકલ ગાર્ડનમાં પહોંચી. ગાર્ડનના દરવાજા પાસે જ બસ પાર્ક કરવામાં આવી. એક પછી એક બધાં નીચે ઊતર્યો. પેલી કોરિયન લેખિકાએ આ બે કોરિયન લેખકોને જગાડવા પ્રયત્નો કર્યા, પરંતુ એક સહેજ આંખ ખોલી અને તરત મીંચી દીધી. બીજાએ પોતાને આવવું નથી એમ હાથના ઈશારાથી જણાવ્યું.
અમને ગાર્ડનમાં ફરવાનો અડધા કલાકનો સમય આપવામાં આવ્યો હતો. અમે બધા પોતપોતાની ઇચ્છાનુસાર ગાર્ડનમાં આમતેમ ફર્યા. વિવિધ પ્રકારની વનસ્પતિ અમે નિહાળી. કેટલાકે ફોટા પાડ્યા. સમય થયો એટલે અમે બધાં બસમાં પાછાં આવ્યાં. પરંતુ બસ ઉપાડી શકાય એમ ન હતી, કારણ કે ઊંઘતા બે કોરિયન લેખકોમાંથી હવે એક જ લેખક ઊંઘતા હતા. બીજા લેખક ક્યાં ગયા તેની કોઈને ખબર પડી નહિ. ડ્રાઇવરે કહ્યું, “હું કૉફી પીવા ગયો એટલી વારમાં એક લેખક નીચે ઊતરી ક્યાંક ગયા લાગે છે. મને એમ હતું કે તમારાં બધાંની સાથે એ જોડાઈ ગયા હશે.”
થોડી વાર રાહ જોઈ, પરંતુ તે લેખક દેખાયા નહિ. પેલા ઊંઘતા લેખકને ઢંઢોળીને પૂછી જોયું, પરંતુ તેમને કશી ખબર નહોતી. ત્રણચાર કોરિયન લેખક-લેખિકાઓ તરત નીચે ઊતર્યા અને તે લેખકની તપાસ કરવા દોડ્યાં, પરંતુ નિરાશ થઈને પાછાં આવ્યાં.
અમારા ગાઈડે કહ્યું, “બધાંને મોડું થાય છે, માટે આપણે હવે બસ ઉપાડવી જોઈએ. તે લેખક પોતાની મેળે ટેક્સી કરીને બીજા સ્થળે આવી પહોંચશે.”
કોઈ કંઈ બોલ્યું નહિ, પણ પેલી કોરિયન લેખિકા તરત ઊભી થઈ. તેણે રડમસ અવાજે ચિંતા વ્યક્ત કરી. તેણે કહ્યું, “આ લેખકને આપણે અત્યારે જ શોધવા જોઈએ. મને તેમની બહુ ચિંતા થાય છે. મને લાગે છે કે કંઈક કામ માટે તેઓ નીચે ઊતર્યા હશે અને ચડેલી ઊંઘને કારણે ગાર્ડનમાં કોઈ જગ્યાએ તેઓ ઊંઘી ગયા હશે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org