________________
જુઆરગમ
૧૨૫
બાર-પંદર વર્ષની તેઓ હશે, પરંતુ તે બેમાં એક અંગ્રેજી ઘણું સારી બોલતી હતી. બ્રાઝિલમાં તો પોર્ટુગીઝ ભાષા છે. એટલે અમે તેનાં વખાણ કરતાં કહ્યું, “તું તો ઈંગ્લિશ ભાષા જાણે તારી માતૃભાષા હોય તેવી સરસ બોલે છે.” તેણે કહ્યું, “ઈંગ્લિશ મારી માતૃભાષા જ છે.'
“એમ ? કેવી રીતે ?''
“અમે દક્ષિણ આફ્રિકાના વતની છીએ. કેપટાઉન પાસે એક નાનકડા ટાપુમાં અમે રહીએ છીએ.”
“ત્યાંથી તમે ફરવા આવ્યાં છો ?''
“ના, અમે અહીં કાયમ રહેવા આવ્યાં છીએ.”
“આફ્રિકા છોડીને અહીં આવા નિર્જન ટાપુમાં કેમ રહેવા આવવું પડ્યું ? તારા પિતાજીના વ્યવસાયને કારણે એમ કરવું પડ્યું છે ?'
“ના, મારા પિતાજી નથી આવ્યા. હું અને મારાં મમ્મી આવ્યાં છીએ. મમ્મી અહીં રેસ્ટોરાંમાં નોકરી કરે છે. હું પણ મમ્મી સાથે રેસ્ટોરાંમાં કામ કરું છું.”
“પિતાજી કેમ આવ્યા નથી ?’
“મારી મમ્મીએ છૂટાછેડા લીધા છે.” એટલું બોલતાં તો તે બાળાની આંખમાંથી દડદડ આંસુ ટપકી પડ્યાં.
એથી અમારી વાતનો ભાવ પલટાઈ ગયો. હળવેથી મેં તેનું કારણ પૂછ્યું. તેણે કહ્યું, “મારા પિતાજી બીજી સ્ત્રીના પ્રેમમાં પડ્યા. વળી રાતના તેઓ પુષ્કળ દારૂ પીને આવતા અને મારી મમ્મીને બહુ મારતા, એટલે મારી મમ્મીએ છૂટાછેડા લીધા. અમે જુદા ઘરમાં રહેવા લાગ્યાં, પરંતુ તે પછી અમારા પિતા તરફથી બહુ ત્રાસ થતો. એટલે એક દિવસ અમે કેપટાઉન છોડી સ્ટીમરમાં બેસીને અમારા એક સગાને ત્યાં રિયો આવી પહોંચ્યાં.'
“તમે રિઓને બદલે અહીં કેમ રહો છો ? રિઓમાં રહો તો તારો અભ્યાસ ન બગડે ને ?’
“મારી મમ્મી આઇલૅન્ડર (દ્વૈપાયન અથવા બેટાઈ) છે. જન્મી ત્યારથી એક નાનકડા આઇલૅન્ડમાં ઊછરી છે. સાગરના ઘુઘવાટ વગર એને ઊંઘ આવતી નથી. એને નાનકડા ઓછી વસતિવાળા બેટ સિવાય બીજે ક્યાંય રહેવાનું ફાવતું નથી. એની તબિયત બગડી જાય છે. રિઓમાં એની તબિયત સારી નહોતી રહેતી, એટલે અમે અહીં આવીને રહ્યાં છીએ. એને લીધે મારે અભ્યાસ છોડી દેવો પડ્યો છે.’
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org