________________
પાકને અને શવ્યો. તે મારા ગયા. થોળ
શાકાહારી સૂપ
૧૧૩ સમજાવી. કંઈક વિચાર કરતાં તેઓ બંને ચાલ્યા ગયા. થોડી વારે રેસ્ટોરાંનો મેનેજર પાછો અમારી પાસે આવ્યો. તે મારા મિત્રને કહેતો હતો કે “અમારા માનવંતા ગ્રાહકને અમે સંતોષ આપી શકતા નથી તે માટે અમે દિલગીર છીએ, પરંતુ તેમને વાંધો ન હોય તો મારી એક વિનંતી માન્ય રાખો.”
જાપાની ભાષામાં શું બોલાય છે તે બધું હું સમજું નહિ, પરંતુ મારા મિત્ર ઊભા થઈ ગયા અને મને કહ્યું, “ચાલો.”
હું દ્વિધામાં પડ્યો. આ રેસ્ટોરાંને બદલે બીજી કોઈ રેસ્ટોરાંમાં જવાની વાત તો નથી ને ? મારા મિત્રો ઊભા થઈ મેનેજરની પાછળ ચાલવા લાગ્યા. એની પાછળ હું પણ ચાલવા લાગ્યો. એટલામાં વેઈટર અને રસોઈયો પણ અમારી સાથે જોડાયા. રેસ્ટોરાંમાં બેઠેલાં બીજા માણસો કુતુહલથી અમારા સરઘસને જોઈ રહ્યાં. કોઈ મોટો પ્રશ્ન ઊભો થયો હોવો જોઈએ અને અમે કોઈ બહુ જ ગંભીર ફરિયાદ કરી હોવી જોઈએ કે જેથી આ બધી ધમાલ થઈ રહી છે એમ તેઓને લાગતું હશે એવું તેઓના ચહેરા પરથી વાંચી શકાતું હતું.
ચાલતાં ચાલતાં, આમતેમ વળાંકો લેતાં લેતાં. અમે એક જગ્યાએ આવીને ઊભા રહ્યા. એ હતું રેસ્ટોરાંનું અત્યન્ત વિશાળ રસોડું. ચારે બાજુ ઘણા રસોઇયાઓ જાતજાતની વાનગીઓ તૈયાર કરતા હતા. પેલો રસોઇયો
જ્યાં સૂપ બનાવતો હતો ત્યાં અમને લઈ ગયો. મકાઈના એ સૂપમાં શું શું નાખવામાં આવે છે અને કેવી રીતે બનાવવામાં આવે છે તે એણે અમને પ્રત્યક્ષ બતાવ્યું. શુદ્ધ શાકાહારી અને મને ખપે તેવો તે સૂપ હતો. મેં જ્યારે
હા' પાડી અને કહ્યું કે “આ સૂપ હું જરૂર ખાઈ શકીશ” ત્યારે તેઓ બધાના ચહેરા ઉપર આનંદની એકદમ ચમક દેખાઈ. પોતાની મહેનત લેખે લાગી હોય એમ તેઓને લાગ્યું. મેં પણ તેમનો આભાર માનતાં જાપાનીમાં કહ્યું, “દોમાં આરિગાતો, ગોઝાઇમાસ્તા.”
બાબત નાની હતી. એક માણસ સૂપ ખાય કે ન ખાય તેની આવડી મોટી ફાઇવસ્ટાર હોટેલને બહુ પડી ન હોય. ગ્રાહકને રસોડામાં લઈ જવો એ પણ સરળ નથી. વસ્તુતઃ આવી મોટી હોટેલોમાં બહારના માણસને રસોડામાં આવવાની મનાઈ હોય છે. તેમ છતાં ગ્રાહકના સંતોષ ખાતર, ભાષાની તકલીફને કારણે અને શાકાહારી પ્રત્યેના માનને લીધે પોતાની સાચી વાત તેઓએ પડતી મૂકી નહિ. તે માટે મને તેમના પ્રત્યે અત્યંત આદર થયો.
પા-૮ Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org