________________
૧૧૦
પાસપોર્ટની પાંખે કાર્યક્રમમાં વધુ બેસીને માથું પકવવું – એ બે વિકલ્પોમાંથી એક પસંદ કરવાનો હતો. હું બહાર નીકળ્યો. ત્યાં લૉબીમાં બાંગલાદેશના પ્રતિનિધિ શાનૂન હક્ક ઊભા હતા. મેં પૂછ્યું, “કેમ અહીં ઊભા છો ?”
“ક્યારનો કંટાળી ગયો છું. કોઈનો સંગાથ મળે તો હોટેલ પર જવું છે.”
તો ચાલો, હું ટેક્સી કરું જ છું. હું પણ કંટાળી ગયો છું. પાર્ટી આવી હશે એની કલ્પના નહિ. નહિ તો અહીં આવત જ નહિ.”
આપણા પહેલેથી વીસ ડૉલર કાપી લીધા એટલે આવવાનું મન થાય. પણ આટલી સરસ આંતરરાષ્ટ્રીય કોંગ્રેસ યોજીને એની છાપ એના આ છેલ્લા કાર્યક્રમ દ્વારા તેઓએ બગાડી નાખી.”
મેં કહ્યું, “અલબત્ત, મેં માન્યું હતું કે કદાચ આયોજકોનો પોતાનો ખ્યાલ જ આવા કાર્યક્રમનો હશે. પરંતુ આ કાર્યક્રમ પ્રત્યે કેટલાક સ્થાનિક ઓસ્ટ્રેલિયન પ્રતિનિધિઓએ પોતે પણ પોતાનો અણગમો વ્યક્ત કર્યો છે, એ પરથી મને ખાતરી થઈ કે આયોજનમાં જ ક્યાંક ખામી છે. કદાચ સ્થાનિક પ્રતિનિધિ કાર્યકર્તાઓને કાર્યની વ્યક્તિગત જવાબદારી સોંપવાના અભાવને કારણે તથા વિગતોની પૂરી ચકાસણી વગર બારોબાર રેસ્ટોરાંવાળાને સીધો કોન્ટ્રાક્ટ આપી દેવાને કારણે પણ આમ બન્યું હોય.”
હક્કે કહ્યું, “ઑસ્ટ્રેલિયાના આ જૂનામાં જૂના વિસ્તારમાં પાર્ટી યોજીને ઐતિહાસિક વાતાવરણનો તેઓ આપણને અનુભવ કરાવવા માગતા હશે.”
મેં હસતાં કહ્યું, “જો એમ હોય તો તે સાચું છે, કારણ કે જૂના વખતની ઓ રેસ્ટોરાંમાં રીઢા ગુનેગારોની મહેફિલ યોજાતી હતી. એ મહેફિલ જ્યારે જામે ત્યારે તે કેવી હોય એનું અનુમાન આજની પાર્ટી પરથી કરી શકાય.”
કેદમાં પુરાયેલા લેખકો વિશે આજે આપણે ગરમાગરમ ચર્ચા કરી, પરંતુ કેદી લેખકોની પાર્ટી કેવી હોય તેનો પ્રત્યક્ષ અનુભવ આયોજકોએ આપણને કરાવ્યો.”
ટેક્સી કરીને અમે હોટેલ પર આવ્યા. બીજે દિવસે ખબર પડી કે સાડાદસ વાગે તો આયોજકો સહિત બધા જ સભ્યોએ ત્યાંથી વિદાય લઈ લીધી હતી. બધાને હોટેલ પર મૂકવા માટે જે ત્રણ બસ અગિયાર વાગે બોલાવવામાં આવી હતી તે બધી ખાલી પાછી ચાલી ગઈ હતી. જતી વખતે બસમાં બેસવા માટે પડાપડી હતી અને પાછા ફરતી વખતે કોઈ બસમાં બેસનાર નહોતું !
બસના ખાલીપણાએ ફેરવૅલ-પાર્ટી માટે અભિપ્રાય આપી દીધો હતો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org