________________
| મધરાતે મૂંઝવણ
Aત છે
ન્યૂયૉર્કથી લંડન પહોંચી હું ત્યાં હોટેલ “શરૂના'માં ઊતર્યો હતો. ટૉટનમકૉર્ટ રોડ પાસે રસલ સ્ટ્રીટમાં આવેલી આ નાનકડી હોટેલમાં ઊતરવાનું એક કારણ એ હતું કે તે સસ્તી હોટેલ છે. હું ઊતર્યો ત્યારે સિંગલ રૂમના રોજના ત્રણ પાઉન્ડ લેવાતા. આ હોટેલમાં ઊતરવાનું બીજું કારણ એ હતું કે એ શાકાહારી હોટેલ છે. વળી ભારતીય વાનગીઓ ત્યાં મળે છે. જમવામાં દાળભાત, રોટલીરોટલા, પૂરી-પરોઠા, શાક, અથાણું, પાપડ વગેરે મળે અને નાસ્તામાં ગાંઠિયા જલેબી, ભેળપૂરી, ઈડલી-ઢોંસા, મસાલાવાળી ચા વગેરે મળે. લંડનમાં આવી વાનગીઓ શરૂ કરનારી આ પહેલી હોટેલ. હવે તો એવી બીજી કેટલીક હોટેલો પણ થઈ છે.
શરૂના હોટેલ, હોટેલ તરીકે નાનકડી છે. એના રૂમ સેલ્ફકન્ટેઈન્ડ નહિ. દરેક માળે ત્રણ-ચાર રૂમ અને બધા વચ્ચે એક ખૂણામાં બાથરૂમ તથા સંડાસની સગવડ. ત્રણ માળની આ હોટેલમાં ભારતીય પ્રવાસીઓ હોય અને યુરોપીય પ્રવાસીઓ પણ હોય. લંડનમાં વસતા ગુજરાતના એક શ્રીમંત વેપારી સુરેશભાઈ ચોકસીએ શોખથી ચલાવવા માટે આ હોટેલ લીધેલી.
હોટેલમાં સામાન મૂકી હું નીચે રિસેપ્શનિસ્ટ પાસે ગયો. રિસેપ્શનિસ્ટ પણ ગુજરાતી હતા. પોરબંદરના એમ.એસસી. થયેલા એક યુવાન ભાઈ કેટલોક વખત આફ્રિકા રહી ત્યાંથી અહીં નોકરી કરવા આવ્યા હતા.
સુરેશભાઈ ચોકસી મારા પરિચિત છે. હું હોટેલમાં આવી ગયો છું એમ ટેલિફોન દ્વારા મેં તેમને જણાવ્યું એટલે તરત એમણે સાંજે પોતાને ઘરે જમવા માટે આગ્રહ કર્યો. ઑફિસથી છૂટીને તેઓ હોટેલ ઉપર મને લેવા માટે સાંજે આવશે એમ નક્કી થયું.
બપોરે જમીને મેં રૂમમાં સારી ઊંઘ ખેંચી, કારણ કે ન્યૂયોર્કથી હું આવ્યો હતો એટલે ટાઇમ ડિફરન્સ(એ માટે હવે નવો શબ્દ jet lag)ને કારણે થોડી ઊંઘ હજુ મારે પૂરી કરવાની બાકી હતી.
સાંજે તૈયાર થઈ નક્કી કરેલા સમય પ્રમાણે હું નીચે લૉબીમાં ગયો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
