________________
પદાર્થોની પુનઃ અપ્રાપ્તિનું જ નિર્માણ અને શરીર પ્રત્યેની મૂચ્છમાં રહ્યા તો પુનઃ પુનઃ શરીરની પ્રાપ્તિ કરી જન્મમરણના દુઃખને આમંત્રણ.
[૯૭૫] માનવજીવન મહાન છે તો આચાર વિચાર ઉત્તમ કેમ ન હોય ? આપણાં વસ્ત્રો ઉજ્વળ છે તો આપણા મનોભાવ ઉજ્વળ કેમ ન હોય? જો આપણી ક્રિયાઓ પાપનાશક છે તો આપણી ભાવનાઓ પાપનાશક કેમ ન હોય? આપણાં આલંબનો ઉત્તમ હોય તો આપણા અધ્યવસાય ઉત્તમ કેમ ન હોય?
[૯૭૬] ગૌતમનાં આંસુ, વિરહનાં હતાં એ આંસુમાં પ્રથમ નજરે પુણ્યતાની અલ્પતા હતી, પરંતુ દુન્યવી આકાંક્ષા ન હતી. પરમાત્મા ચાલ્યા ગયા એની વ્યથા હતી. તે આંસુ પ્રશસ્ત ભાવનાં હતાં તેમાં કર્મબંધ ન હતો, નિર્જરા હતી. એથી એ વ્યથા અભિશાપ ન બનતાં વરદાન બની ગઈ.
[૯૭૭] ઇન્દ્રિભૂતિના યોગ અજબના હતા. અહમૂની ચરમ સીમા પૂરી થઈ અહંતનું સાન્નિધ્ય મળ્યું. પૂર્વે મેળવેલા જ્ઞાનને વિસ્તૃત કર્યું, ચાર જ્ઞાન સમ્યકપણે પ્રગટ થયાં. નિરાધારતાનાં આંસુ પૂર્ણતાના પંથે વાળી ગયાં અને એ ગૌતમ અત્યંત મૌન થઈ ગયા. અંતે પ્રભુમાં ભળી ગયા. પરમપદ પ્રાપ્ત કર્યું.
[૯૭૮] અંધને પોતાની સમક્ષનો કોઈ પદાર્થ દેખાતો નથી પણ મોહાંધને જે સામે નથી હોતું તે દેખાય છે. અથવા પોતાનું નથી તેને પોતાનું કરવું છે. આથી અંધતા કરતાં મોહાંધતા ખતરનાક છે. [૯૭૯)
ઇન્દ્રિયોની શિથિલતા ગુરૂગમે ટાળી શકાશે. પ્રજ્ઞાની મંદતા સ્વાધ્યાયથી સુધારી શકાશે. પણ ગુરુઆજ્ઞા કે પ્રભુઆજ્ઞાનું દુર્લક્ષ થયું તો કોઈ બચાવી નહિ શકે.
[૯૮૦] ગુરુજનોના સક્રિય એવા વાત્સલ્યને ન સમજનાર પ્રભુની નિષ્ક્રિય
૨૬૪ અમૃતધારા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
