________________
વરસાદ વરસ્યો. પેલા વિદ્વાન પોતાની કૂટિરમાંથી જરા બહાર નીકળ્યા, જોયું તો વર્ષાથી ભીંજાયેલી એક સ્ત્રી ઠંડીમાં ધ્રૂજી રહી છે. તે વિદ્વાને નજીક જઈને તે સ્ત્રીને પોતાની કૂટિરમાં આવવા જણાવ્યું. તે સ્ત્રી કૂટિરમાં આવી. ઠંડીથી ધ્રૂજતી હતી. એટલે વિદ્વાને કંઈ ધાબળા જેવું સાધન આપી વસ્ત્રો બદલવા કહ્યું.
સ્ત્રી એટલી બધી ધ્રૂજતી હતી કે વસ્ત્ર પણ હાથમાં પકડાતાં ન હતાં. આથી વિદ્વાને વસ્ત્ર બદલવા તે સ્ત્રીનો સ્પર્શ કર્યો. અને સંસ્કારમાં બેઠેલી વાસના જાગી ઊઠી એટલે સ્ત્રી સંગની ચેષ્ટા કરવા લાગ્યા. છેલ્લે મુખ પરનું વસ્ત્ર ખોલ્યું ત્યારે જોયું તો ગુરુદેવ હતા. વિદ્વાન પૂરી હકીકત સમજી ગયા. ચરણમાં ઝૂકી ક્ષમા માંગી. મહાપુણ્યયોગે સદ્ગુરુની પ્રાપ્તિ થાય ત્યારે મર્મ સમજાય. [૬૬૨]
ત્રૈલોક્ય મંત્રાધિરાજનો મુદ્રાલેખ (પૂ. પંન્યાસજી)
દેવ ગુરુ ધર્મ એ તત્ત્વત્રયી, સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાન, સમ્યપ્ચારિત્ર એ રત્નત્રયીની આરાધના. પંચાચારના પાલનરૂપ ધર્મારાધના છે. દર્શન દેવનું જ્ઞાન ગુરુથી અને ચારિત્ર ધર્મરૂપ છે. [૬ ૬ ૩]
આ દર્શનાચારનો આંતરધ્વનિ છે, હું કંઈ નથી, મારું કોઈ અસ્તિત્વ નથી. દર્શનાચારનો આરંભ દેવ-ગુરુભગવંતના દર્શન વંદન, પૂજન, બહુમાન તે તે સ્થાને યોગ્ય વિધિપૂર્વક થાય છે. સાધકના દર્શનાચારની પરાકાષ્ટ સર્વ જીવમાં, સમગ્ર ચેતન સૃષ્ટિને ૫રમાત્મસ્વરૂપ દૃષ્ટિએ જોવા, જાણવા, અને વર્તવામાં છે. એમાં સમ્યગ્દર્શન, સમ્યગુજ્ઞાન સભ્યશ્ચારિત્ર ગર્ભિત છે, એવા દર્શર્વાચારની ફળશ્રુતિ કેવળદર્શનનું પ્રાગટ્ય છે. મારા વીતરાગ દેવ, સર્વજ્ઞ, નિર્વિકલ્પ, દેવાધિદેવ અરિહંત છે. જ્ઞાનદાતા નિગ્રંથગુરુ છે. એ મારા સર્વસ્વ છે. વૈરાગ્ય મારું ધર્મરૂપ ભૂષણ છે. [૬ ૬ ૪]
દર્શનાચારના સાધકનો સંકલ્પ છે કે જિનેશ્વર ભગવંત સ્થાપિત ચતુર્વિધસંઘમાં ભળી દેવગુરુની ભક્તિ કરવા પૂર્વક જિનાગમનું અધ્યયન,
૧૮૬ * અમૃતધારા
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
