________________
यस्मिन् कृते कर्मणि सौख्यलेशो, दुःखानुबन्धस्य तथास्ति नान्त: । मनोऽभितापो मरणं हि यावत्, मूर्खोऽपि कुर्यात खलु तन्न कर्म ।। १३ ।।
જે કાર્યમાંહિ સુખ અલ્પ થાતું,
ને ભાવિકાળે બહુ દુઃખ થાતું;
સંતાપ ને સંભવ મૃત્યુનો જ્યાં, મૂર્ખા ય એ કાર્ય કદી કરે ના, ૧૩
જે કાર્ય કરવામાં સુખનો અંશમાત્ર છે, અને દુઃખોની પરંપરાનો અંત નથી, મનની પીડા અને મરણ પણ છે, તેવું કાર્ય મૂર્ખ પણ ન કરે.
Jain Education International
જ્ઞાની કે અજ્ઞાની જન સુખદુઃખ રહિત ન કોય. શાની વેઠે ધૈર્યથી અશાની વેઠે રોય.
જન્મ જરા ને મૃત્યુ મુખ્ય દુઃખના હેતુ, કારણ તેનાં બે કહ્યાં રાગ દ્વેષ અણહેતુ
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર આત્મા શુદ્ધ ત્રિકાળી ધ્રુવ, અખંડ સુખ અને આનંદથી ભરપૂર જ્યાં દુ:ખનો અંશ નથી પરંતુ બાહ્યમાં, દેહાદિમાં સુખની કલ્પનાવાળાને તે છોડવાનું કદાચ અંશે દુઃખ લાગે તો પણ પરિણામે
હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં * ૫૯
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org