________________
कार्यं च किं ते परदोषदृष्ट्या, कार्यं च किं ते परचिन्तया च । वृथा कथं खिद्यसि बालबुद्धे ! कुरु स्वकार्यं त्यज सर्वमन्यत् ।। १२ ।।
દોષો પરાયા નિરખે તું શાને ? ચિંતા પરાઈ કરતો તું શાને? ભોળો ન થા, ખેદ વૃથા તજી દે, છોડી બધું શ્રેય સ્વનું કરી લે. ૧૨
તારે પરદોષ-દર્શનનું શું કામ છે, કે પરની ચિંતાનું તારે શું કામ છે ? તું શા માટે નાહકનો પરેશાન થાય છે ? તારું કામ તું કર, બીજું બધું છોડી દે.
મેં મુખને મેલું કર્યું દોષો પરાયા ગાઈને, મેં નેત્રને નિંદિત કર્યા પરવૃત્તિમાં લપટાઈને; મેં ચિત્તને દોષિત કર્યું ચિંતિ નઠારું પરતણું;
હે નાથ મારું શું થશે ચેતન થઈ ચૂક્યો ઘણું.” પ્રતિક્રમણાદિના અનુષ્ઠાન પણ આવા દોષોને ઉલ્લંઘી જવાનું સૂત્રથી સંકેત કરે છે કે આવા વિકલ્પોમાં પાપ છે સવ સવિ દેવસિય (રાઇય) દુઐિતિય દુભાતિય દુઐિક્રિય
મિચ્છામિ દુક્કડે. હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં ૫૫
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
