________________
भोगार्थमेतद् भविनां शरीरं, ज्ञानार्थमेतत् किल योगिनां वै । जाता विषं चेद् विषया हि सम्यग्ज्ञानात्ततः किं कुणपस्य पुष्ट या ।। ५ ।।
સંસારીનું આ તન ભોગ કાજે, ત્યાગી જનોનું તન જ્ઞાન કાજે; જે ભોગને કેવળ રોગ જાણે, તે કેમ ચાહે જડ ખોળિયાને ? પ
સંસારી આત્માઓ માટે શરીર ભોગનું સાધન છે. યોગીઓ માટે એ જ્ઞાનનું સાધન છે.
સમ્યગુજ્ઞાન વડે જ્યારે વિષયોને વિષ જેવા જાણ્યા છે, ત્યારે શરીરની પુષ્ટિ વડે શું મળવાનું છે ?
સંસારી આત્માઓ મોહને વશ પડી શરીર દ્વારા સુખને ચાહે છે એટલે વિષયો પાછળ વ્યાકુળ બની એકસાથે કેટલાયે વિષયોને ભોગવી લઉં તેમ વિચારે છે. અથવા એક વિષયનું સેવન કરી અન્ય વિષય મેળવવા ઇચ્છે છે. પરંતુ જેમ ઘણી સુધાવાળાને એક ટુકડો મળે ઉદરપૂર્તિ થતી નથી, તેમ જીવની અનંત તૃષ્ણા એકાદ વિષયથી પૂરી થતી નથી, તેથી નિત નવનવા વિષયો શોધે છે, અને ભૌતિક વિજ્ઞાન ક્ષેત્રે સ્પર્શાદિના વિષયો એવા વૃદ્ધિ પામ્યા છે કે માનવ
૨૦ હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
