________________
પ્રાકૃતકૂચાય
तं बोलिअइ जु सच्चु पर इमु धम्मक्खरु जाणि एहो परमत्था एहु सिवु एह सुहरयणहं खाणि ॥ “જે સાચું વચન છે તેજ ખેાલવું જોઈ એ; આ ધર્માક્ષર જાણુ; આ પરમા ( જાણુ ); આ શિવ અને આ સુખરૂપી રત્નાની ખાણ જાણુ.
,,
अम्हहं मोहपरोहु गउ संजम हुउ अम्हासु
विसय न लोलिम महु करहिं म करहि इअ वीसासु ॥
૧૬૩
“ અમારા માહના ઉદ્દભવ જતા રહ્યા; અમારામાં સંયમ થયેા છે; વિષયે મારામાં ચંચળતા કરતા નથી–આવે વિશ્વાસ
27
મા કરે.
भल्लत्तणु जइ महसि भलपणु पसमेण
जइ करिएव्वउ पसमु विजउ तो करेव्वरं करणहं ॥
૧ ૦
**
જો ભલાશની આકાંક્ષા રાખતા હાઉ તા, ભલાશ શાંતિમાંથી આવે છે; અને જો શાંતિ પામવી હોય તે। ઈન્દ્રિ યેાના વિજય જોઈ એ ’
ઉપરના ભાગે ઉપરાંત ઘણા વનવિભાગે કાવ્યદિષ્ટએ સુંદર છે, પરંતુ અવકાશના અભાવે તે અહીં ટાંકવા યુક્ત નથી. ખાસ કરીને અણહિલપુરનુ વર્ણન, ઋતુઓનાં વર્ણન વગેરેમાં કાવ્યત્વ દષ્ટિગાચર થાય છે.
પ્રાકૃતઃથાશ્રયકાવ્ય ઉપર પૂર્ણ કલશગણીએ વૃત્તિ લખી છે. ૮. પ્રા. ઊઁચા. સ. ૮.
૯. પ્રા. ચા. સ. ૮. ગા. ૪૦.
૧૦. પ્રા. દૂચા. સ. ૮.૫ ૭૬(નીપ્રથમ બે પંક્તિઓ.)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org