Charnanuyoga Part 1

SR No.: 001956
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1998
Total Pages: 826
Language: Prakrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Conduct, & agam_related_other_literature
File Size: 21 MB

Page 514

सूत्र
८५५-५६ काम भोग-दुःखावह
चारित्राचार ४४७ वाहेण जहा व विच्छते,
જેમ ગાડીવાન ચાબૂક મારીમારીને બળદને દુર્બળ કરે અવહે દોરુ વં પ્રવીy |
છે તેથી તે વિષમ માર્ગ કાપી શકતો નથી, અર્થાત્ से यंतसो अप्पथामए,
કીચડ આદિમાં ફસાઈ કલેશ પામે છે. અને नातिवहति अबले विसीयति ।।
પરાક્રમહીન અને બળહીન હોવાના કારણે વિષમ માર્ગમાં કષ્ટ પામે છે, પરંતુ ભાર વહન કરવામાં
સમર્થ થતો નથી. एवं कामेसणविदू,
તે પ્રમાણે કામભોગના અન્વેષણમાં નિપુણ પુરુષ अज्ज सुए पयहेज्ज संथवं ।
આજ કાલમાં કામભોગ છોડી દઈશ એવો માત્ર कामी कामे ण कामए,
વિચાર કરે છે, પરંતુ તે છોડી શકતો નથી, માટે लद्ध वा वि अलद्ध कन्हई ।।
કામભોગની ઈચ્છા જ કરવી નહિ, અને મળેલા કામભોગને ન મળ્યા બરાબર જાણી તેઓથી નિઃસ્પૃહી
બની જવું જોઈએ. मा पच्छ असाहुया भवे,
પાછળથી અસાધુતા (શોક-સંતાપ) ન થાય એવો अच्चेही अणुसास अप्पगं ।
વિચાર કરી (વિષય-સેવનથી પોતાના આત્માને દૂર अहियं च असाहु सोयती,
કરો અને) શિક્ષા આપો કે હે આત્મન્ ! અસાધુ પુરુષ से थणती परिदेवती बहु ।।
કર્મ કરી દુર્ગતિમાં ગયા બાદ શોક કરે છે, બહુ વિલાપ
इह जीवियमेव पासहा,
(હે મનુષ્યો !) આ મૃત્યુ લોકમાં પહેલાં તો પોતાનું तरुणए वाससयाउ तुट्टती ।
જીવન જુઓ. સો વર્ષના આયુવાળા પુરુષનું જીવન इत्तरवासे व बुज्झहा,
પણ યુવાવસ્થામાં જ નષ્ટ થઈ જાય છે. આ જીવનને गिद्धनरा कामेसु मुच्छिया ।।
થોડા દિવસના નિવાસ જેવું સમજો. (આવી સ્થિતિમાં) - સૂય. સુ. ૨, ઝ. ૨ ૩. ૩, ૫, ૨-૮ શુદ્ર મનુષ્ય જ કામભોગોમાં મૂછિત બને છે. सव्वे कामभोगा दुहावहा -
સર્વ કામભોગો દુઃખદાયી છે - ८५५. सव्वं विलवियं गीयं, सव्वं नट्ट विडम्बियं । ૮૫૫.બધાં ગીત-ગાન કેવળ વિલાપ છે, બધાં જ ના सव्वे आभरणा भारा, सव्वे कामा दुहावहा ।।
વગેરે વિડંબના છે. બધાં જ આભૂષણ ભારરૂપ છે
અને બધાં કામભોગો દુઃખપ્રદ છે. बालाभिरामेसु दुहावहेसु, न तं सुहं कामगुणेसु रायं ।। કામનાઓથી વિરક્ત શીલગુણી, તપસ્વી ભિક્ષુઓને विरत्तकामाण तवोधणाणं, जं भिक्खुणं सीलगुणे
જે સુખ છે, તે (સુખ) અજ્ઞાનીઓને પ્રિય લાગતા રયાઈ ||
દુ:ખજનક કામભોગોમાં નથી. - ૩૪. સ. ૬૩, T. ૨૬-૨૭
काममोगाभिकंखी परितप्पइ
કામભોગાભિલાષી દુઃખી થાય છે - ८५६. कामा दुरतिकम्मा । जीवियं दुप्पडिबूहगं । ૮પ૬, કામભોગોનો ત્યાગ કરવો ઘણો જ દુષ્કર છે.
જીવનની એક ક્ષણ પણ વધારી શકાતી નથી. कामकामी खलु अयं पुरिसे से सोयति जूरति
વિષયાભિલાષી પુરુષ (વિષયોના અભાવમાં) અત્યંત तिप्पति पिड्डति परितप्पति ।
શોક કરે છે, ખેદ પામે છે, સંતાપ કરે છે અને અત્યંત
પીડાને અનુભવે છે. आयतचक्ख लोगविपस्सी लोगस्स अहे भागं
દીર્ઘદર્શી અને સંસારની વિચિત્રતાને જાણનાર પુરુષ जाणति, उड्ढे भाग जाणति, तिरियं भागं जाणति । લોકના અધોભાગને, ઉદ્ઘભાગને તથા તીર્થોભાગને
For Private & Personal UdL SL 9. જાણે છે.