Page Text
________________
१४४ ] चरणानुयोग श्रामण्यहीन-अवस्था
सूत्र ३१३ જિલ તુ ” ગ૬ જાટ,
પીધેલું હળાહળ વિષ, બેટી રીતે પકડેલું हणाइ सत्थं जह कुग्गहीयं ।
શસ્ત્ર અને અનિયંત્રિત વેતાલ જેમ વિનાશકારી “ઘરે ” ધર્મો વિરોવરો,
હિય છે. એ પ્રમાણે વિષય-વિકારવાળે ધમ પણ
વિનાશકારી હોય છે.' हणाइ वेयाल इवाविवन्नो ॥ जे लक्खणं सुविण पउजमाणे,
જે લક્ષણશાસ્ત્ર અને સ્વપ્રશાત્રને પ્રયોગ નિમિત્ત-ફ-સંm 1
કરે છે, નિમિત્તશાસ્ત્ર અને કૌતુકકાર્ય માં અત્યંત
આસક્ત છે, મિથ્યા આશ્ચર્ય ઉત્પન્ન કરનાર કહેकुहेडविज्जासवदारजीवी,
ટક વિદ્યાઓ (મંત્ર-તંત્રાદિથી કાર રૂપ આજીવિકા न गच्छई सरण तम्मिकाले ॥
ચલાવે છે, તે કર્મનું ફળ ભગવતી વખતે કોઈના
શરણુને પામી શકતા નથી.” तमंतमेणेव उ से असीले,
તે શીલ રહિત દ્રવ્ય સાધુ પિતાના અજ્ઞાનથી सया दुही विप्परियासुवेइ । નિરંતર દુઃખી થઈ વિપરીત દષ્ટિને પામે છે. संधावई नरग-तिरिक्खजोणि,
પરિણામે અસાધુ મુનિ ધર્મની વિરાધના કરી
નરક અને તિર્યંચ નિમાં સતત પરિભ્રમણ કરતા मोणं विराहेत्तु असाहुरूवे ॥ उद्देसियं कीयगडं नियागं,
જે દેશિક કીત-કત નિયાગ (નિત્યપિંડ) न मंचई किंचि अणेसणिज्ज ।
ઈત્યાદિ અ૯૫ ૫ણ અને ઘણીચ આહાર છેડતા अग्गीधि वा सव्वभक्खी भवित्ता
નથી તે ભિક્ષુ અગ્નિની જેમ સર્વભક્ષી બની
પાપકર્મ કરીને દુર્ગતિમાં જાય છે. इओ चुओं गच्छइ कट्टु पापं ॥ न त अरी कंठछेत्ता करेइ,
પોતે પિતાના દુખ પ્રવૃત્તિ-શીલ દુરાત્માથી जे से करे अप्पणिया दुरप्पा । જે અનર્થ કરે છે, એ અનર્થ ગળું કાપવાવાળે से नाहिई मच्चुमुहं तु पत्ते,
શત્રુ પણ કરતો નથી. ઉક્ત તથ્યને નિર્દય-સંયમपच्छाणुतावेण दयाविहणो ॥
હીને મનુષ્ય મૃત્યુ ક્ષણેમાં પશ્ચાત્તાપ કરતા જાણી
શકશે. निरहिया नग्गरुई उ तस्स,
જે (દ્રવ્ય સાધુ) ઉમાથમાં (અંતિમ जे उत्तमढे विवज्जासमेह ।
સમયની આરાધનામાં) વિષયમાં વિપરીત દષ્ટિ इमे वि से नत्थि परे वि लोग,
રાખે છે, તેની કામણ્યમાં અભિરુચિ વ્યર્થ છે. दुहआ वि से झिज्जइ तत्थ लाए ॥
તેના માટે ન તે આ લેક છે, ન તે પરલોક છે. અને લેનાં પ્રયજનથી શૂન્ય હેવાના કારણે તે બંને
લોથી ભ્રષ્ટ ભિક્ષુ નિરંતર ચિંતિત રહે છે.” एमेवऽहाछन्द-कुसीलरूवे,
‘એ જ પ્રમાણે સ્વછંદી સાધુ અને કુશીલ मगं विराहेत्तु जिणुत्तमाण । સાધુ પણ નિત્તમ ભગવાનના માર્ગની વિરાધના कुररी विवा भोंगरसाणुगिद्धा,
કરીને એવી રીતે પરિતાપને પ્રાપ્ત થાય છે જેથી निरसोंया परियावमेइ ।
રીતે ભેગરોમાં આસકત બની નિરર્થક શેક
કરનારી ગીધડી (પક્ષિણ) દુઃખી થાય છે.” सोंच्चाण मेहावि सुभासियं इम,
“બુદ્ધિશાળી સાધક આવા સુભાષિતથી અને अणुसासणं नाणगुणोववेयं । જ્ઞાનગુણુથી ચુત અનુશાસન (શિક્ષા)ને સાંભળી माग कुसीलाण जहाय सव्वं,
કુશીલ વ્યક્તિના સર્વ માને છોડીને મહાન __ महानियण्ठाण वए पहेणं ॥ નિયાના માર્ગે વળે છે.' चरित्तमायारगुणनिए तओं,
ચારિત્રાચાર અને જ્ઞાનાદિ ગુણોથી સંપન્ન अणुत्तरं य संजमपालियाणं । નિગ્રંથ નિરાશ્રવ હોય છે. અનુત્તર શુદ્ધ સંયમનું निरासवे संखवियाणकम्म,
પાલન કરી તે નિરાશ્ચવ ( રાગદ્વેષ બંધન હેતુથી उवेइ ठाणं विउलुत्तम धुवं॥ મુક્ત) સાધક કર્મોનો ક્ષય કરી વિપુલ શાવત ૩૪. મે, ૨૦, ૧, ૨૧-૨
ઉત્તમ સ્થાન પ્રાપ્ત કરે છે.'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001956 |
| Book Title | Charnanuyoga Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kanhaiyalal Maharaj |
| Publisher | Agam Anuyog Prakashan |
| Publication Year | 1998 |
| Total Pages | 826 |
| Language | Prakrit, Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, Conduct, & agam_related_other_literature |
| File Size | 21 MB |