Page Text
________________
૨૬ ] धरणानुयोग
૨૨.સદ્દે નિયં ‘“R” आसायना सेहस्स ।
રાતના-મેર્
त्ति वत्ता, भवइ
૨૬. માં રાવ “તુ” વિચા, મા આખારા સેશન |
२३. सेहे रायणियं स स वत्ता, वत्ता, भवइ आसायणा सेहस्स ।
२४. सेहे रायणियं तज्जापणं तज्जापणं पडि हणित्ता, भवइ आसायणा सेहस्स ।
२५. सेहे रायणियस्स कहं कहेमाणस्स " इति एवं" बता भवद्द आसायणा सेहस्स । २६. सेहे रायणियस्स कहूं कहेमाणस्स "नो सुमरसी" ति वत्ता, भवइ आसायणा सेहरस ।
२७. सेहे रायणियस्स कहं कहेमाणस्स णो सुमणसे, भवर भासावणा सेहस्य |
२८. सेहे रायणियस्स कई कहेमाणस्स परिसं ઐતા, મય આપવા સેન્મા
२९. सेहे रायणियस्स कई कहेमाणस्स कह आउिदित्ता भवर आसायणा सेहस्स ।
३०. सेहे रायणियस्स कहं कहेमाणस्स तीसे परिसाए, अणुट्टिया अभियान अच्छिनाप अयोगदाए दोपि तच्चपि तमेव क कहित्ता, भवर आसायणा सेहस्स । ३१. सेहे रायणियस सिज्जा- संधारगं पारणं संघट्टित्ता हत्थे अण्णुण्णवित्ता गच्छ भवर आसायणा सेहस्स ।
३२. सेहे रायणियस्स सिज्जा- संधारण चिट्टित्ता वा, निसीहत्ता वा, तुयट्टिन्ता वा भवइ आसाणा सेटस्स |
Jain Education International
१३. सेहे रायणियस्स उच्चासणंसि वा समास ંતિ થા ચિત્રંત્તા થા, નિńત્તા વધે સુયहित्ता या, भयर आमायणा सेहस्स । पयाओ खलु ताओ थेरेहिं भगवंतेहिं तेत्तीस आसायणाओ पण्णत्ताओो ।'શિવેનિ સા. હૈં. ૨, મુ. -
૨ સમ. સમ. ૨૨, સુ, ૨ ।
सूत्र २०१
૧ રત્નાધિક સાધુના બેલાવવાથી તે તંત્રદીક્ષિત “શુ કહેા છે ? ” એમ કહે તે તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
–
૨૨ - નદીક્ષિત, સ્નાધિક સાધુને 'નુ' અથવા ‘તને’ કહે તે તેને અશાતના દોષ લાગે છે. ૨૩ - નદીક્ષિત, સ્તાધિક સાધુની સબ-નિરક પ્રલાપ કરે તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
નવદીક્ષિત, રત્નાધિક સાધુ સાથે એમનાં જ કહેલાં ઘૂચનાથી પ્રતિજ્ઞાષણ કર્યું ના નને આશાતના દોષ લાગે છે,
૨૫ - નદીક્ષિત, રત્નાધિક સાધુ કથા કહેતા હોય એ સમયે કહે કે “આ આમ કહેા” તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
૨૬ - નદીક્ષિત, રત્નાધિક સાધુ કથા કહેતા હોય ત્યારે આપ ભૂલા કે,” “આપને સ્મરહ્યું નથી." એમ કહે તે તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
૨૭ - નવદીક્ષિત, કનાધિક સાધુ કથા કહેતા હોય અને તે પ્રસન્ન ન રહે (દુર્ભાબ પ્રગત કરે ) તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
૨૮ - નદીક્ષિત, રત્નાધિક સાધુ થા કહેતા હોય ત્યારે ( કોઈ પળ બાને) પરિષદનું વિસર્જન કરવાનો આગ્રહ કરે તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
રહે - નદીક્ષિત, નાધિક સાધુ કથા કહેતા હોય અને તે કથામાં વાંધો ઉપસ્થિત કરે તેા આશાતના દોષ લાગે છે,
૩૦ - નવદીક્ષિત, રત્નાધિક સાધુએ જે કથા કીપી હાય અને વૃદ્ધિ (સભા) વિખરાયા વિના રત્નાધિક સાધુ ત્યાં વિદ્યમાન હોવા છતાં પણ જો એ જ કથા આજી-ત્રીજી વાર પણ કહે તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
૩૧ - નદીક્ષિત, જો રત્નાધિક સાધુના શય્યાસસ્તારકને પગથી સ્પર્શ થવાથી હાથ જોડીને ક્ષમાયાચના કર્યા વિના ચાલ્યા જાય તેા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
૩૨ - નવદીક્ષિત, રત્નાધિક સાધુના શયા'સ્તારક પર ઊભા રહે, એસે અથવા સૂઈ જાય તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે.
ક્રશ્ન – નવદીક્ષિત, જે ધનાધિક સાધુથી ઊંચા અથવા સમાન આસન પર ઊભા રહે અથવા સૂઈ નય તા તેને આશાતના દોષ લાગે છે. સ્થવિર બગવન્તાએ નિશ્ચયથી આ પૃર્વોક્ત તેત્રીસ આશાતનાઓ કરી છે.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001956 |
| Book Title | Charnanuyoga Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kanhaiyalal Maharaj |
| Publisher | Agam Anuyog Prakashan |
| Publication Year | 1998 |
| Total Pages | 826 |
| Language | Prakrit, Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, Conduct, & agam_related_other_literature |
| File Size | 21 MB |