Page Text
________________
૬૦ ] સુથા
विभंगज्ञान - उत्पत्ति खओचसमे कडे भवद से ण सोच्चा છે, તે જીવ કેવલી પાસેથી યાવત કેવલી પાક્ષિક केवलिस्स वा-जाव-तपक्खियउवासियाए वा ઉપાસિકા પાસેથી સાંભળી કેટલાક જીવ શુદ્ધ અભિજરું આમિરજાદચનાલં-જ્ઞાનવરનri નિબાધિક જ્ઞાાન ચાવતુ કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરી શકે છે. સુથાર .
જેને આભિનિધિક જ્ઞાનાવરણીય કને जस्स णं आभिणिवोहियनाणावरणिज्जाणं ચાવત કેવળજ્ઞાનાવરણીય કર્મોને ક્ષપશમ થયે कम्माणं-जाव-केघलनाणावरणिजाणं कम्माण
નથી તે કેવલી પાસેથી જાવ કેવલી પાક્ષિક
ઉપાસિકા પાસેથી સાંભળી કેટલાક જીવ શુદ્ધ खओवसमे नो कडे भवद से णं सोच्चा
આભિનિધિક પાન યાવત કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત केवलिस्स वा-जाय-तप्पक्खियउचासियाए वा
કરી શકતા નથી. केवलं आभिणिबोहियनाणं-जाव-केवलनार्ण નો ૩ures |
–વિ. સ. ૧, ૩. ૨૬, ૪, ૨૨ बिभंगणाणोप्पत्ति
વિર્ભાગજ્ઞાનની ઉત્પત્તિ १२३ तस्स ण' छ? छ?ण अनिक्खित्तेण तवा.
૧૩. નિરંતર છઠ-છઠની તપશ્ચર્યા કરતાં કરતાં સૂર્યની कम्मेणं उड्ढे बाहाओ पगिज्झिय पगिज्झिय
સામે ઊંચા હાથ રાખીને આતાપના ભૂમિમાં सूराभिमुहस्स आयावणभूमीए आयावेमाणस्स આતાપના લેતાં, તે (ધમ શ્રવણ કર્યા વિના पगतिभद्दयाए पगइउवसंतयाए पतिप
કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરનાર) જીવની પ્રકૃતિભવ્રતાથી, यणुकोह-माण-माया-लोभयाप मिउमद्दव
પ્રકૃતિની ઉપશમતાથી, સ્વાભાવિક રૂપથી, ક્રોધ-માન संपनयाए अल्लीणताए भद्दताप विणीतताप
-માયા અને લોભ અત્યત મંદ થવાથી, અત્યંત
મૃદુવસંપન્નતાથી, કામ ભેગમાં અનાસક્તિથી, अण्णया कयाइ सुमेणं अज्झवसाणेणं, सुमेणं
ભદ્રતા અને વિનીતતાથી તથા કોઈ સમર્થ શુભ परिणामेण, लेस्साहि विसुज्झमाणिहिं तया
અધ્યવસાય, શુભ પરિણામ, વિશુદ્ધ લેયા અને घरणिज्जाणं कम्माणं खओवसमेण ईहापोह- તદાહરણ્ય (વિભંગ-જ્ઞાનાવરણીય) કર્મોનો ક્ષયેमग्गण-गवेसणं करेमाणस्स विब्भंगे नाम પશમથી ઈહા-અપહ-માણ અને ગષણ કરતાં અન્નને સમુપ,
વિહંગ નામક અજ્ઞાન ઉત્પન્ન થાય છે. से ण तेण विभंगनाणेणं समुप्पन्नेणं जहन्नेणं
ત્યારબાદ તે ઉત્પન્ન થયેલા વિલંગ જ્ઞાન દ્વારા
જઘન્ય આંબળનાં અસંખ્યાતમા ભાગ અને ઉત્કૃષ્ટ अंगुलस्स असंखेज्जइभाग, उक्कोसेणं असं
અસંખ્યાત જન સુધી જાણે અને જુએ છે. खेज्जाई जोयणसहस्साई जाणइ पासइ,
તે ઉતપન થયેલા વિસંગ-જ્ઞાનથી એ જીને પણ से ण तेण विभंगनाणेण समुप्पन्नेणं जीवे
જાણે છે અને અછાને પણ જાણે છે. वि जाणइ, अजीवे वि जाणइ,
તે પાષા-સારંભી (આરભયુક્ત) સપરિગ્રહ पासंडत्थे सारंभे सपरिग्गहे सकिलिस्समाणे
[ પરિચહી ] અને સંકલેશ પામતા છાને પણ
જાણે છે અને વિશુદ્ધ થતા જીને પણ જાણે છે. चि जाणइ, विसुज्झमाणे वि जाणद,
ત્યારબાદ એ [વિભજ્ઞાની] સર્વ પ્રથમ સમ્યसे ण पुवामेव सम्मर पडिवज्जद, सम्मत्तं
ફત્વ પ્રાપ્ત કરે છે. સમ્યકત્વ પામીને શ્રમણધર્મ पांडवाज्जत्ता समणधम्मं रोपति, समणधम्म પર રુચિ રાખે છે. શ્રમણ ધર્મ પર રુચિ કરીને रोएत्ताचोरत्तं पांडवज्जइ,चरितपांडवोज्जत्ता ચારિત્ર અંગીકાર કરે છે. ચારિત્ર અંગીકાર કરીને लिंग पडिधज्जर,
લિંગ (સાધુવેશ) સ્વીકાર કરે છે.
ત્યારે તેના ( ભૂતપૂર્વ વિભાગજ્ઞાનીના ) સિચ્યાतस्स ण तेहि मिच्छत्तपज्जवेहिं परिहाय
વના પર્યાય કમસર ક્ષીણ થતાં થતાં અને સમ્યક माणेहि परिहायमाणेहि, सम्मइंसणपज्जवेहि દશનના પર્યાય કમસર વધતાં વધતાં “મિંગ परिवइढमाणेहि परिवड्ढमाणेहि से विभंगे નામક અજ્ઞાન સરયરત્વયુક્ત થાય છે. અને अन्नाणे सम्मत्तपरिग्गाहए खिप्पामेव ओही તરત જ અવધિ (જ્ઞાન)ના રૂપમાં પરિવર્તન પામે છે, કદાવરી
–વિ. સ. ૧, ૩. ૨૨, . ૨૪
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001956 |
| Book Title | Charnanuyoga Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kanhaiyalal Maharaj |
| Publisher | Agam Anuyog Prakashan |
| Publication Year | 1998 |
| Total Pages | 826 |
| Language | Prakrit, Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, Conduct, & agam_related_other_literature |
| File Size | 21 MB |