Dharmakathanuyoga Part 2

SR No.: 001953
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj, Dalsukh Malvania
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1991
Total Pages: 538
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, Literature, & agam_related_other_literature
File Size: 14 MB

Page 389

ધર્મકથાનગ–મહાવીર-તીર્થમાં આજીવાસ તીર્થકર શાલક કથાનક : સૂત્ર ૪૫
હાર કરતો, તુચ્છાહાર કરતો, અરસજીવી, “હે ભગવન્! તે એમ જ છે, હે ભગવન્! વિરજીવી, પ્રાંતજીવી, રુક્ષજીવી, તુચ્છજીવી, તે એમ જ છે.' એમ કહી ભગવંત ગૌતમ ઉપશાંતજીવનવાળ, પ્રશાંત જીવનવાળો, પવિત્ર વિહરવા લાગ્યા. અને એકાન્ત જીવનવાળો હતો ?' ઉ. “હા ગૌતમ ! જમાલિ નામે અનગાર
આજીવક તીર્થકર ગોશાલક કથાનક અરસાહારી, વિરસાહારી–પાવતુ-પવિત્ર જીવન- શ્રાવસ્તી નગરીમાં હાલાહલાની કુંભકારાપણમાં વાળો હતો.'
ગાશાલ પ્ર.- “હે ભગવન્! જો જમાલિ નામે ૪૪. તે કાળે તે સમયમાં શ્રાવતી નામની નગરી અનગાર અરસાહારી, વિરસાહારી–પાવતુ- હતી-વર્ણન. પવિત્ર જીવનવાળો હતો તો હે ભગવન્ !
તે શ્રાવસ્તી નગરીની બહાર ઉત્તર-પૂર્વ તે જમાલિ અનગાર મરણ સમયે કાળ કરીને
દિશામાં (ઈશાન ખૂણામાં), કોષ્ટક નામનું લાંક દેવલોકમાં તેર સાગરોપમની સ્થિતિ
ચૈત્ય હતું-વર્ણન. વાળા કિલ્વિષિક દેવોમાં કિલ્વિષિક દેવપણે કેમ ઉત્પન્ન થયો ?'
તે શ્રાવસ્તી નગરીમાં હાલાહલા નામની
આજીવિક-ઉપાસિકા કુંભારણ રહેતી હતી, ઉ. - હે ગૌતમ ! તે જમાલિ નામે અનગાર
તે સમૃદ્ધ યાવતુ કેઈથી ૫ ગાંજી ન જાય આચાર્યનો અને ઉપાધ્યાયનો પ્રત્યેનીક હતો,
તેવી હતી. તે આજીવિક સિદ્ધાંતનો અર્થ તથા આચાર્ય અને ઉપાધ્યાયનો અયશ
સમજતી હતી, અર્થ પામી હતી, અર્થ કરનાર અવર્ણવાદ કરનાર તથા મિથ્યા અભિ
પૂછીને ધારણ કરનારી હતી. અને તેણે તે નિવેશ વડે પોતાને, પરને અને ઉભયને ભ્રાન
અર્થ દઢપણે ધારણ કર્યો હતો. તેનાં અસ્થિકરતો અને દુર્બોધ કરતો હતો તથા ઘણા
મજા સુધ્ધાં આજીવિક શાસ્ત્રના પ્રેમાનુરાગથી વરસ સુધી શ્રમણ પર્યાય પાળીને અર્ધમાસિક
અનુપ્રાણિન હતાં. હે આયુષ્યમાન ! આજીવિક સંલેખના વડે શરીરને ક્રશ કરીને ત્રીશ ભક્તોને
મન જ અર્થ (સત્ય) છે, પરમાર્થ છે, તેના અનશન વડે પૂરા કરીને પણ તે સ્થાનકને
સિવાય બીજા અનર્થ છે-તેમ આજીવિકા મત આલેગ્યા કે પ્રતિક્રખ્યા વિના જ કાળ સમયે
અનુસાર આત્માને ભાવિત કરતી તે કાળ કરવાથી લાંતક કલ૫માં તેર સાગરોપમની
વિહરતી હતી સ્થિતિવાળા કિલ્વિષિક દેવોમાં દેવ રૂપે ઉત્પન્ન થયો.'
તે કાળે તે સમયે ચાવીસ વર્ષના (દીક્ષા)
પર્યાયવાળ ગોશાલ મંખલિપુત્ર હાલાહલા જમાલિના અન્ય ભવ અને સિદ્ધિ
કુંભારણની હાટમાં આજીવિક સંઘથી ઘેરાયેલો, ૪૩. પ્ર.– “હે ભગવન્! તે જમાલિ નામે દેવ
આજીવિક સિદ્ધાંત અનુસાર પોતાના આત્માને આયુક્ષય કરી, ભવક્ષય કરી, અને સ્થિતિ ક્ષય
ભાવિત કરતો, વિહરી રહ્યો હતો. થયા બાદ દેવલોકથી ઐવિત થઈને ક્યાં ઉત્પન્ન થશે ?”
દિશાચરેનું પૂર્વગત નિયૂહણ– ઉ. - હે ગૌતમ ! નિયચ, મનુષ્ય અને ૪પ. ત્યારે તે ગોશાલ સંખલિપુત્રની પાસે અન્ય દેવના ચાર પાંચ ભવો કરીને–એટલો સંસાર કઈ સમયે આ છ દિશાચર આવી ચડયા, ભમી-ત્યાર પછી તે સિદ્ધ થશે, બુદ્ધ થશે, તે આ પ્રમાણે (૧) શાન, (૨) કલંદ, (૩) મુક્ત થશે, પરિનિર્વાણને પ્રાપ્ત કરશે અને કર્ણિકાર, (૪) અછિદ્ર, (૫) અગ્નિવૈશ્યાયન સર્વદુ:ખોનો અંત કરશે.'
અને (૬) અર્જુન ગોમાયુપુત્ર.