________________
૧૩૬૨
દ્રવ્યાનુયોગ ભાગ-૩
उस्सासेयं मुहुत्तयं मे देहि, पसायं करेह, मा रूस वीसमामि । गेविज्जं मुयह मे मरामि। .
गाढं तण्हइओ अहं देहि पाणियं ।
हंता ! पिय इमं जलं विमलं सीयलं ति । घेत्तूण य नरयपाला-तवियं तउयं से देंति कलसेण
दह्ण यतं पवेवियंगोवंगा, अंसुंपगलंत-पप्पुयच्छा छिण्णातण्हाइयम्ह कलुणाणिजंपमाणा विष्पेक्खंता વિસર્જિા
अत्ताणा, असरणा, अणाहा, अबंधवा, बंधुविप्पहीणा विपलायंति य मिगा इव वेगेण भयुब्बिग्गा।
એક ક્ષણ માટે તો શ્વાસ લેવા દો. મારા ઉપર દયા કરો, મારા પર ક્રોધ ન કરો, હું થોડો સમય વિશ્રામ કરવા માંગું છું માટે ગળાનું બંધન તમે છોડી દો, હું મરી રહ્યો છું. તૃષાથી વ્યાકુળ થઈ રહ્યો છું, મને પીવાને માટે પાણી આપો. 'હા સારું છે ! આ નિર્મળ શીતળ પાણી પીવો.” એમ કહીને નરકપાલ (પરમાધામી અસુર દેવો ઓગાળેલ ગરમ કથીર અથવા સીસાંને કળશમાં ભરીને તે નારકીના અંજલિમાં આપે છે. તે ગરમ સીસાને જોઈને તેના અંગોપાંગ અત્યંત કંપવા લાગે છે. એ સ્થિતિમાં તેમના નેત્રોથી આંસુ ટપકે છે અને કહે છે કે હવે હમારી તૃષા શાંત થઈ ગઈ છે.” આ પ્રમાણે કરૂણાજનક વચનો બોલતા ભાગવા માટે આમ તેમ જુવે છે. રક્ષક વિનાનાં, શરણ વિનાનાં, અનાથ, બંધુઓથી રહિત, બંધુઓથી વંચિત, રક્ષણ કરનાર વિનાના તે નારકી જીવો ભયથી વ્યાકુળ બનીને મૃગોની જેમ ત્યાંથી વેગથી ભાગે છે. ત્યારબાદ ભાગતાં એવા તે નારકી જીવોને જોર જુલમથી પકડીને, દયારહિત બનેલા કેટલાક યમકાયિક, પરમાધાર્મિક દેવો હસી-હસીને નાસતા એવા તેમના મુખને લોઢાના દંડાઓથી પહોળા કરીને તેમાં કળકળતા તે અત્યંત ગરમ સીસાને મુખમાં રેડી દે છે. ગરમ સીસાથી દાઝેલા તે નારકી જીવો હૃદયને ક્ષોભ પમાડે તેવા “હાય ! હાય ! મારી નાખ્યા” તેવા આર્તનાદો કરે છે. કબૂતરોની જેમ હૃદય દ્રાવક આક્રંદ કરે છે. આવા વિલાપ કરવાવાળાને પરમધાર્મિકો દ્વારા રોકવામાં આવે છે, બાંધવામાં આવે છે, જયારે નરકનાં જીવો પ્રબળ દુ:ખ જનિત ચિત્કાર કરે છે. હાહાકાર કરે છે. બડબડાવે છે, ત્યારે નરકપાલ પરમાધાર્મિકો ક્રોધિત થઈને ઉચ્ચ ધ્વનિથી તેને ધમકાવે છે અને કહે છે કે – 'પકડી લો, લાતો મારો, પ્રહાર કરો, છેદી નાંખો, વીંધી નાખો, ચામડી ઉતારી નાંખો, ઈન્દ્રિયોને મૂળમાંથી કાપી નાખો, મરડી નાખો, વારંવાર મારો, પછાડો, ફેંકો, ઉછાળો, જમીનમાં ઘસેડો, રગદોળો.
घेत्तूण बला पलायमाणाणं निरणुकंपा मुहं विहाडेत्तुं लोहडंडेहिं कलकलण्हं वयणंसि छुब्भंति, केइ जमकाइया हसंता।
तेण दड्ढा संतो रसंति भीमाई विस्सराई रूदंति य, कलुणगाइं पारेवयगा इव ।
एवं पलवित-विलाव-कलुणाकंदिय-बहुरून्नरूदियद्दो-परिदेविय-रूद्ध-बद्धय-नारकारवसंकुलो णीसिट्ठो । रसिय-भणिय-कुविय-उक्कइयनिरयपालतज्जिय । गेण्ह, कम, पहर, छिंद, भिंद उप्पाडेहुक्खणाहि कत्ताहि विकत्ताहि य भुज्जो । भंज हण विहण विच्छुभोच्छुभ आकड्ढं विकड्ढ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org