________________
२४२ वसुदेवहिंडीए
[रामायण यसि, जं ते अभिप्पेयं तं करेहिं । ततो राया महुरं फरुसं च बहु भासिऊण रामं वाहरति, बाहभरियकंठो भणति-वरं पुवदत्तं मग्गइ देवी 'रज, तुमं च वणे वससु' त्ति. तं मा होमि अलिओ तहा कुणसु त्ति । ततो सिरसा पडिच्छियं । ततो सो सीया-लक्खणसहिओ वीरणियंसणो होऊण णिग्गओ जणमण-नयण-मुहकमलाणि संकोएंतो अत्थगिरिसिहरमिव दिणकरो कमलवणसम्मिल्लकयवावारो। दसरहो वि हा पुत्त! हा सुयनिहि ! हा सुकुमाल! हा अदुक्खोचिय! हा मया मंदभग्गेण अकंडे निवासिय ! कहं वणे कालं गमेसि ?' त्ति विलवंतो कालगतो।।
भरहो य माउलविसयाओ आगतो । तेण सुयपरमत्थेण माया उवालद्धा । सबंधवो थ गओ रामसमीवं । कहियं च णेण पिउमरणं रामस्स । ततो कयपेयकिञ्चो भणिओ 10रामो भरहमातूए नयणजलपुण्णमुहीए-पुत्त! तुमे कयं पिउवयणं, इयाणिं ममं अयसपंकाओ समुद्धरि कुलकमागयं च रायलच्छी भाउगे य परिपाले उमरिहसि । ततो रामेण भणियं-अम्मो! तुझं वयणं अणतिकमणीयं. सुणह पुण कारणं-राया जइ सञ्चसंधो तो पयापालणसमत्थो हवइ, सञ्चपरिभट्ठो पुण असद्धेओ सकदारपालणे वि य अजोग्गो. तं
मया वणवासो पडिवण्णो, पिउणो वयणं कयं होहिति. मा ममं अणुबंधह त्ति । भरहो 15 य णेण संदिट्ठो-जइ ते अहं पभवामि, जति य ते गुरू, तो तुमे मम नियोगेण पयापा
लणं कायबं, अम्मा य न गरहियबा । ततो अंसुपुण्णमुहो भरहो कयंजली विण्णवेइअज! जइ हं सीस इव निउत्तो पयापालणवावारे, तो पादुकाहिं पसायं करेह त्ति । तेण 'तह' त्ति पडिस्सुयं । ततो अइयओ पुरि। ___ इयरो य रामो सीया-लक्खणसहिओ तावसासमे पस्समाणो दक्षिण दिसिमवलोए20 माणो पत्तो विजणत्थाणं, तत्थ विवित्ते वणविवरे सण्णिसण्णो सीयासहिओ । रामण
भगिणी सुप्पणही परिसऊणं णयणामयभूयं सुरकुमारमिव मयणमोहिया उवगया-देव! भजसु ममं । ततो रामेण भणिया-मा एवं जंपसु, अहं तवोवणहितो न परदारसेवी । ततो जणयतणयाए भणिया-परपुरिसं बला पत्थेसि अणिच्छमाणं ति मज्जाइक्ताऽसि त्ति । ततो रुहा भीसणं रूवं काऊण सीयं भेसेति-सतिवायं ते णासेमि त्ति, न जाणसि राममं? । ततो रामणं 'अवज्झा इत्थीय' त्ति काऊण लुत्तकन्न-नासा विसजिया गया खरदसणसमी। रुयंती पुत्तं भणति-पत्त! अहं अणवराहिणी तवोवणे वियरमाणी दसरहसुएण रामेण इमं वसणं पाविया । ततो रुवा भणंति-अम्मो! मुँय विसायं, अजं तेसिं सोणियं गिद्धे पाएमो अम्ह सरविणिभिण्णदेहाणं-वोत्तूण गया रामस्स समीवं । कहियं
च णेहिं णासाऽपहरणं । भणिओ य तेहिं रामो-भड! सज्जो होहि जुज्झिउं ति । 30 ततो दो वि भायरो राम-लक्खणा जम-वरुणसमाणविरिया ठिया धणूणि सज्जीवाणि काऊण । जुझंता य खर-दूसणा सस्थबलेण बाहुबलेण य विवाडिया । ततो सा सुप्पनही
१ चणक शां० ॥ २ जाणईए भ° ली ३ ॥ ३ मुह बि उ १ मे० विना ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org