________________
चतुर्दशः परिच्छेदः एवं च जाव साहइ धणदेवो नरवइस्स वुत्तंतं । एत्थंतरम्मि सुरसुंदरीवि गुरुसोयसंतत्ता ॥ १ ॥ हा ! मह इमरस दुक्खागरस्स हिययस्स वजघडियस्स । अस्सोयव्वं सोच्चावि फुट्टए जं न सइखंडं ॥ २ ॥ किं धरिएहिं इण्डिं इमेहिं पाणेहिं दुक्खनिलएहिं ? । मणवल्लइम्स जायम्मि मंगले जाणभंगम्मि ॥ ३ ॥ सइ दंसणेवि नेहम्स पगरिसो दंसिओ तए नाह ! । सत्तुंजएण रुद्धो विमोइओ जेण ताओत्ति ॥ ४ ॥ अवहरिया जेणाहं सुरेण तेणेव छिन्नवरविज्जो । कह होहिसि नाह ! तुम जाणविवत्तीए जलहिम्मि ? |॥ ५ ॥
एवञ्च यावत् कथयति धनदेवो नरपतेः वृतान्तम् । अत्रान्तरे सुरसुन्दर्यपि गुरुशोकसंतप्ता ॥ १ ॥ हा ! ममास्य दुःखाकरस्य हृदयस्य वज्रघडितस्य । अश्रोतव्यं श्रुत्वाऽति स्फुटति यन्न शतखण्डम् ॥ २ ॥ किं धृतैरिदानीमेभिः प्राणैर्दुःखनिलयैः ? । मनोवल्लभस्य जाते मङ्गुले यानभङ्गे ॥ ३ ॥ सकत दर्शनेऽपि स्नेहस्य प्रकर्षों दर्शितस्त्वया नाथ ! । शत्रुञ्जयेन रुद्धो विमोचितो येन तात इति ॥ ४ ॥ अपहता येनाऽहं सुरेण तेनैव च्छिन्नवरविद्यः । कथं भविष्यसि नाथ ! त्वं यानविपत्तौ जलधौ ? ॥ ५ ॥ १. शतखण्डम् । २. निलयं-स्थानम् । ३. मंगुलं-अनिष्टम् ।
५४९
सुरसुन्दरीचरित्रम्
चतुर्दशः परिच्छेदः
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
