________________
हंतूण य तं सत्तुं रन्नो नरवाहणस्स पासम्मि । आगम्म तेण भणियं निहओ सत्तू तुह नरिंद ! ॥ १२ ॥ विजाहरहरियाए रयणद्दीवे ठियाए धूयाए । तुज्झ सुरसुंदरीए वयणाओ आगओ अहयं ॥ १३ ॥ सिरिचित्तवेगतणओ खयरो हं मयरकेउनामोत्ति । पासे पियंवयाए तुह धूया अच्छइ सुहेण ॥ १४ ॥ इय भणिऊण गओ सो रन्ना उण हरिसिएण निग्गंतुं । सबलेण सत्तुसिन्ने पलायमाणम्मि पहुरहिए ॥ १५ ॥ गयरहतुरंगमाई गहियं सव्वंपि दव्वसारं से । ता सुरसुंदरि ! पियसहि ! तत्थत्थे कुणसु मा चितं ॥ १६ ॥ युग्मम् ॥ जम्हा सो तुह जणओ तुज्झ पिएणेव निभओ विहिओ । अहिणवसाहियविज्जस्स तस्स किं काहिइ पिसाओ ? ॥ १७ ॥
हत्वा च तं शत्रु राज्ञो नरवाहनस्य पार्श्वे । आगम्य तेन भाणितं निहतश्शत्रुस्तव नरेन्द्र ! ॥ १२ ॥ विद्याधरहताया रत्नद्वीपे स्थितायाः दुहितुः । तव सुरसुन्दर्या वचनादागतोऽहकम् ॥ १३॥। श्रीचित्रवेगतनयः खेचरोऽहं मकरकेतुनामेति । पार्श्वे प्रियंवदायास्तव दुहिता आस्ते सुखेन ॥ १४ ॥ इति भणित्वा गतः स राज्ञा पुनर्हर्षितेन निर्गत्य । सबलेन शत्रुसैन्ये पलायमाने प्रभुरहिते ॥ १५ ॥ गजरथतुरङ्गमादि गृहीतं सर्वमपि द्रव्यसारं तस्य । तस्मात् सुरसुन्दरि ! प्रियसखे ! तत्रार्थे कुरु मा चिन्ताम् ॥ १६ ॥ युग्मम्॥ यस्मात् स तव जनकस्तवप्रियेणेव निर्भयो विहितः । अभिनवसाधितविद्यस्य तस्य किं करिष्यति पिशाचः ? ॥ १७ ॥ १. प्रभुरहिते । २. निर्भयः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
त्रयोदशः परिच्छेदः
५०९
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
