________________
वेयड्डे वरनयरं गंगावत्तंति अत्थि सुप्रसिद्धं । तत्थ य राया सिरिगंधवाहणो आसि विक्खाओ || १२६ ॥ मयणावलीदेवीए तणओ नहवाहणोत्ति से आसि । बीओ य मयरकेऊ तइओ पुण मेहनाउत्ति ॥ १२७ ॥ नहवाहणोवि साहियविज्जो अह जोव्वणं तु संपत्तो । वरिया य तन्निमित्तं वरकन्ना कणगमालत्ति ॥ १२८ ॥ सा उण विवाहसमए विज्जाहरचित्तवेगनामेण । अवहरिउं परिणीया रुट्ठो एसो तओ तस्स ॥ १२९ ॥ अणुमग्गं गंतूणं बद्धो सो नागिणीए विज्जाए । गहिऊण कणगमालं समागओ निययनयरम्मि ॥ १३० ॥ तत्तो विज्जाच्छेओ जाओ नहवाहणस्स जेणेसो । महिलासमेयविजाहरस्स जाओऽवगारित्ति ॥ १३१ ॥
वैताढये वरनगरं गङ्गावर्त्तमिति अस्ति सुप्रसिद्धम् । तत्र च राजा श्रीगन्धवाहनोऽऽसीत् विख्यातः ॥ १२६ ॥ मदनावलीदेव्यास्तनयो नभोवाहनरिति तस्याऽऽसीत् ।। द्वितीयश्च मकरकेतुस्तृतीयः पुन-र्मेघनाद इति ॥ १२७ ॥ नभोवाहनोऽपि साधितविद्योऽथ यौवनं तु संप्राप्तः । वृत्ता च तन्निमित्तं वरकन्या कनकमालेति ॥ १२८ ॥ सा पुनर्विवाहसमये विद्याधरचित्रवेगनाम्ना । अपहृत्य परिणीता रुष्ट एष ततस्तस्य ॥ १२९ ॥ अनुमार्गं गत्वा बद्धः स नागिण्या विद्यया । गृहीत्वा कनकमालां समागतो निजकनगरे ॥ १३० ॥ ततो विद्याच्छेदो जातो नभोवाहनस्य येनैषः । महिलासमेतविद्याधरस्य जातोऽपकारीति ॥ १३१ ॥
१. अपकारी ।
४८६
द्वादशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
