________________
वियरंतो सरतीरे, इय तस्स ओ वयणयं सुणेऊण ।
भणियं दंससु भद्दय ! तं सिग्घं सरवरं अम्ह ॥ १३१ ॥ युग्मम् ॥
अह तेण दंसियं तं पलोइयं सरवरं समं तेण । न य उवलद्धा देवी निउणंपि गवेसमाणेहिं ॥ १३२ ॥ सरवरजोयणमित्ते विउत्तपुरिसेहिं पाविओ हत्थी । तंघित्तुं निराणंदा इहागया देवमूलम्मि ॥ १३३ ॥ ता किं तत्थेव सरे गभीरनीरम्मि उवरया देवी । अह तत्तो उत्तरिउं पत्ता उ कहिंपि वैसिमम्मि ? ॥ १३४ ॥
अहवा सावयपउरे वणम्मि केणवि विणसिया होज्ज । नय जाणामो किंचिवि नरिंद ! देवीए वृत्तंतं ॥ १३५ ॥ एवं च जाव जंपइ समरप्पिओ पत्थिवस्स से पुरओ । ताव य दारनिउत्तो कयविणओ एवमुल्लवइ ॥ १३६ ॥
विचर्रस्सर : तीरे, इति तस्य ओ वचनकं श्रुत्वा ।
भणितं दर्शय भद्रक ! तत् शीघ्रं सरोवरमस्माकम् ॥ १३१ ॥ युग्मम् ॥
अथ तेन दर्शितं तत् प्रलोकितं सरोवरं समं तेन ।
न चोपलब्धा देवी निपुणमपि गवेषयमानैः ॥ १३२ ॥
सरोवरयोजनमात्रे वियुक्तपुरुषैः प्राप्तो हस्ती ।
तं गृहीत्वा निरानन्दा इहाऽऽगता देवमूले ॥ १३३ ॥
तस्मात्किं तत्रैव सरसि गभीरनीरे उपरता देवी ।
अथ तत उतीर्य प्राप्ता तु कस्मिन्नपि वसतौ [ वसिते ] ? ॥ १३४ ॥
अथवा श्वापदप्रचुरे वने केनाऽपि विनाशिता भवेत् ।
न च जानीमः किञ्चिदपि नरेन्द्र ! देव्या वृतान्तम् ॥ १३५ ॥
एवञ्च यावज्जल्पति समरप्रियः पार्थिवस्य तस्य पुरतः । तावच्च द्वारनियुक्तः कृतविनय एवमुल्लपति ॥ १३६ ॥
१. उपरता = शान्ता = मृतेति यावत् । २. वसिम = वसितम् ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
दशमः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
४०३
www.jainelibrary.org
