________________
रिद्धिबलतेयहीणो आसि तुमं तह य एत्थ जम्मम्मि । एवं विओयदुक्खं पत्तं तक्कम्मदोसेण ॥ १०२ ॥ युग्मम् ॥ तहवि हु अज्जवि रागं तीए उवरिं न मुंचसे कीस ? । एवंविहदुक्खाणं एसो च्चिय कारणं परमं ॥ १०३ ॥ अह भणइ चित्तवेगो सुरवर ! मह फुरइ दाहिणं नयणं । पहसियमुहो य दीससि तुमंति ता कहसु परमर्थ ॥ १०४ ॥ किं जीवइ सा बाला सच्चं चिय अहव सा मया वरई ? । जइ ताव तुमं मित्तो आसि महं अनजम्मम्मि ॥ १०५ ॥ दंसिज्जउ सा सिग्धं अह नवि ता मज्झ जीवियं नत्थि । लज्जामि बहु भणंतो एसो चिय निच्छओ मज्झ ॥ १०६ ॥ ईसिं हसिऊण तओ देवो वज्जरइ भद्द ! जइ एवं । ता पिट्ठओ निरूवसु जेण तयं पेच्छसे दइयं ॥ १०७ ॥
ऋद्धिबलतेजोहीनोऽऽसीत्त्वं तथा चाऽत्र जन्मनि । एवं वियोगदुःखं प्राप्तं तत्कर्मदोषेण ॥ १०२ ॥ युग्मम् ॥ तथापि खल्वद्याऽपि रागं तस्या उपरि न मुञ्चसि कस्मात् ? । एवंविधदुःखानामेष चैव कारणं परमम् ॥ १०३ ॥ अथ भणति चित्रवेगः सुरवर ! मम स्फुरति दक्षिणं नयनम् । प्रहर्षितमुखश्च दृश्यसे त्वमिति तस्मात् कथय परमार्थम् ॥ १०४ ॥ किं जीवति सा बाला सत्यं चैव अथवा सा मृता वराकी ? । यदि तावत्त्वं मित्रमासीत् ममाऽन्यजन्मनि ॥ १०५ ॥ दर्शयतां सा शीघ्रमथ नाऽपि तर्हि मम जीवितं नास्ति । लज्जामि बहु भणन्नेष चैव निश्वयो मम ॥ १०६ ॥ ईषद्धसित्वा ततो देवः कथयति भद्र ! यद्येवम् । तर्हि पृष्ठतः निरुपय (पश्य) येन तकां प्रेक्षसे दयिताम् ॥ १०७ ॥
१. रागः । २. वराको । ३. वैपरीत्येऽव्ययम् । ४. पृष्ठतः ।
३५६
नवमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
