________________
पुरिसेहिं तत्थ दिट्ठो वच्चोहरसंठिओ स दुट्ठमई । आयड्तो खग्गं गहिओ बद्धो य सहसत्ति ॥ ३० ॥ जुवरना नाओ सो नाहियवाई स एस कविलोत्ति । नूणं वायम्मि जिओ मज्झ वहट्ठा इह पविट्ठो ॥ ३१ ॥ दळूण दीणवयणं वेवंतसरीरयं तयं कविलं । परिचत्तजीवियासं जाया करुणा कुमारस्स ॥ ३२ ॥ भणियं कुमरेण तओ जीवंतो ताव इण्हि मुक्को सि । मोत्तूण मज्झ देसं ठाएयव्वं तुमे पाव ! ॥ ३३ ॥ इय भणिओ सो नट्ठो गंतूणं ताहि दूरदेसम्मि । भिल्लजणाइन्नाए अवट्ठिओभिल्लपल्लीए ॥ ३४ ॥ अह अन्नया य पउमो पुत्तं अहिसिंचिऊण रज्जम्मि । जुवराइणा समेओ पव्वइओ गुरुसमीवम्मि ॥ ३५ ॥
पुरुषैस्तत्र दृष्टो व!गृहसंस्थितः स दुष्टमतिः । आकर्षन् खड्गं गृहीतो बद्धश्च सहसेति ॥ ३० ॥ युवराजेन ज्ञात: स नास्तिकवादी स एष कपिल इति । नूनं वादे जितो मम वधार्थ इह प्रविष्टः ॥ ३१ ॥ दृष्ट्वा दीनवदनं वेपमानशरीरं तकं कपिलम् । परित्यक्तजीविताशं जाता करुणा कुमारस्य ॥ ३२ ॥ भणितं कुमारेण ततो जीवन् तावदिदानी मुक्तोऽसि । मुक्त्वा मम देशं स्थातव्यं त्वया पाप ! ॥ ३३ ॥ इति भणितः स नष्टो गत्वा तदा दूरदेशे । भिल्लजनैराकीर्णायामवस्थितो भिल्लपल्ल्याम् ॥ ३४ ॥ अथाऽन्यदा च पद्मः पुत्रमभिसिञ्च्य राज्ये । युवराजेन समेतः प्रव्रजितो गुरुसमीपे ॥ ३५ ॥
१. आकर्षन् । २. भिल्लजनैराकीर्णायां व्याप्तायाम् । ~~~~~~~~~~
नवमः परिच्छेदः ३४४
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
