________________
तह जीवियंपि दिन्नं तुमए मह एरिसं करितेण । ता मित्त ! तुमं मोत्तुं उवगारी नत्थि अन्नोत्ति ॥ १९७ ॥ तत्तो य चित्तगइणा भणियं किं उवकयं मए तुज्झ ? । तं चेव कयं सुकयं परिणामे सुंदरं जमिह ॥ १९८ ॥ मुहरसियं परिणामे य दारुणं सज्जणा न संसंति । उवगारं विसमीसियभोयणदाणंव खुहियस्स ॥ १९९ ॥ एयस्सवि मह सुंदर ! पडिहासइ न सुंदरो परिणामो । नहवाहणो हि जेणं विज्जाबलदप्पिओ चंडो ॥ २०० ॥ दारावहारवेरं अइगरुयं हंदि ! एत्थ लोयम्मि । ता भद्द ! तुमं चिंतसु निथारो कह णु रायाओ ? ॥ २०१ ॥ तत्तो य मए भणियं विचिंतिएणं तु एत्थ किं बहुणा ? । तं चेव किंचि होही जं दिटुं मम पुन्नेहिं ॥ २०२ ॥ तथा जीवितमपि दत्तं त्वया ममेदृशं कुर्वता । तस्मात् मित्रं ! त्वां मुक्त्वा उपकारी नास्ति अन्य इति ॥ १९७ ॥ ततश्च चित्रगतिना भणितं किमुपकृतं मया तव ? । तमेव कृतं सुकृतं परिणामे सुन्दरं यदिह ॥ १९८ ॥ मुखरसिकं परिणामे च दारुणं सज्जना न शंसन्ति । उपकारं विषमिश्रितभोजनदानमिव क्षुधितस्य ॥ १९९ ॥ एतस्याऽपि मम सुन्दर ! प्रतिभासते न सुन्दरः परिणामः । नभोवाहनो हि येन विद्याबलदर्पितश्चण्डः ॥ २०० ॥ दारापहारवैरमतिगुरुकं हन्दि अत्र लोके । तस्मात् भद्र ! त्वं चिन्तय निस्तार कथन्नु राज्ञः ? ॥ २०१ ॥ ततश्च मया भणितं विचिन्तितेन त्वत्र किंबहुना ? । तमेव किञ्चिद् भविष्यति यद्दष्टं मम पुन्यैः ॥ २०२ ॥ १. प्रशंसन्तीत्यर्थः । २. निस्तार:=विमुक्तिः ।
२८८
सप्तमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
