________________
एवं दोवि जणाई नीहरियाई तु कयलिगेहाओ । भो चित्तवेग ! तत्तो दिट्ठो सहसा तुमं एत्थ ॥ १९१ ॥ एसा हु कणगमालाभगिणी उ पियंगुमंजरीनामा । तुह उवयार्रकलाओ संपत्ता मित्त ! एवंति ॥ १९२ ॥ तं जं तुमए पुटुं तं सव्वं साहियं मए एयं । भो सुप्पइट्ट ! एवं वज्जरियं चित्तगइणा ओ ॥ १९३ ॥ तत्तो य मएं भणियं निग्घिणहियओ न अस्थि मह सरिसो। जेण सकजरएणं पवेसिओ मित्त ! विसमम्मि ॥ १९४ ॥ तुह पुण महाणुभावत्तणेण परकज्जकरणनिरयस्स । अभिवंछियत्थसिद्धी नियपुन्नपभावओ जाया ॥ १९५ ॥ ता मित्त ! तुह सरिच्छो निक्कारणवच्छलो जए नन्नो । अइदुल्लहोवि जेणं दइयाए समागओ विहिओ ॥ १९६ ॥ एवं द्वौ जनौ निःसृतौ तु कदलीगेहात् । भोश्चित्रवेग ! ततो दृष्टः सहसा त्वमत्र ॥ १९१ ॥ एषा हु कनकमालाभगिनी तु प्रियङगुमञ्जरी नामा । तवोपकारफलतः संप्राप्ता मित्रं ! एवमिति ॥ १९२ ॥ तद यत्त्वया पृष्टं तं सर्वं कथितं मया एतद् । भोः सुप्रतिष्ठ ! एवं कथितं चित्रगतिना ओ ॥ १९३ ॥ ततश्च मया भणितं निघृणहृदयो नास्ति मम सदृशः । येन स्वकार्यरतेन प्रवेशितो मित्रं ! विषमे ॥ १९४ ॥ तव पुनर्महानुभावत्वेन परकार्यकरणनिरक्तस्य । अभिवाञ्छितार्थसिद्धि-निजपुन्यप्रभावतो जाता ॥ १९५ ॥ ततो मित्रं ! तव सदृशो निष्कारणवत्सलो जगति नान्यः । अतिदुर्लभोऽपि येन दयितायाः समागमो विहितः ॥ १९६ ॥ १. फला । २. मया-चित्रवेगेण । ३. विषमे कष्टे । ४. नन्नो-नान्यः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
२८७
सप्तमः परिच्छेदः For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
