________________
अविय । जइवि हु कन्ना पिययम ! सज्झसभरिया न सक्कए कहवि । मणवल्लहस्स पुरओ एक्कंपि हु वयणमुल्लविउं ॥ १६९ ॥
तहवि मए सविसेसं णियचरियं साहियं इमं जम्हा । जाईसरणगुणेणं परिचिय इव भाससि तुमंति ॥ १६२ ॥ युग्मम् ॥ भो चित्तवेग ! एवं तीए वयणं निसम्म सहसति । मुच्छाविरमे मज्झवि जाईसरणं समुप्पन्नं ॥ १६३ ॥ संभरियं सव्वंपि हु मएवि पुव्वोइयं नियंचरियं । अह तीए संलत्तं पिययम ! किं इण्हि कायव्वं ? ॥ १६४ ॥
तत्तो य मए भणियं वियाणियं कुलहरं तु ते सुयणु ! । ता वच्च तुमं गेहं अहमवि तो पलाइस्सं ॥ १६५ ॥ पडिया हु कणगमाला मैड्डा मज्झ एत्थ वावी । कलयलपुव्वं एवं साहिज्जसु सयललोयस्स ॥ १६६ ॥
अपि च । यद्यपि हु कन्या प्रियतम ! साध्वसभृता न शक्यते कथमपि । मनोवल्लभस्य पुरत एकमपि वचनमुल्लपितुम् ॥ १६१ ॥
तथापि मया सविशेषं निजचरित्रं कथितमिदं यस्मात् । जातिस्मरणगुणेन परिचितेव भाससे त्वमपि ॥ १६२ ॥ युग्मम् ॥ भोश्चित्रवेग ! एवं तस्या वचनं निशम्य सहसेति । मूर्च्छाविरमे ममाऽपि जातिस्मरणं समुत्पन्नम् ॥ १६३ ॥ संस्मृतं सर्वमपि हु मयाऽपि पूर्वोदितं निजचरित्रम् । अथ तया संलप्तं प्रियत्तम ! किमिदानीं कर्तव्यम् ? ॥ १६४ ॥ ततश्च मया भणितं विज्ञातं कुलगृहं तु ते सुतनो ! | तस्मात् व्रज त्वं गृहमहमपि इतः पलायिष्ये ॥ १६५ ॥
पतिता खलु कनकमाला बलात्मध्येऽत्र वाप्याम् । कलकलपूर्वकमेवं कथय सकललोकस्य ॥ १६६ ॥
१. पूर्वोदित्तम् । २. इतः । ३. बलात् ।
२८२
Jain Education International
सप्तमः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
सुरसुन्दरीचरित्रम्
www.jainelibrary.org
