________________
जाणियजिणवयणावि हु संसारसरूवयं सुणेऊण । इयरमहिलव्व पियसहि ! विलवसि किं एरिसं बहुहा ? ॥ २९ ॥ पियसहि ! न हु साहारो बहुणावि हु विलविएण जं अत्थि । ता किं छालियगलथणसमेण विहलेण रुन्नेण ? ॥ ३० ॥ जइ विलवसि सयहुत्तं पिट्टेसि देहं करेसि गुरुसोयं । तहवि हु न एइ दइओ कालकयंतेण जो नीओ ॥ ३१ ॥ तो एयं नाऊणं नेहं सिढिलेसु मुंच गुरुसोगं । उज्जम जिणिंदधम्मे एवंविहदुक्खसमणम्मि ॥ ३२ ॥ सो तवसंजमरूवो देवभवे नत्थि वट्टमाणाए । सम्मत्तसुद्धिहेउं सुंदरि ! ता उज्जमं कुणसु ॥ ३३ ॥ गंतूण विदेहेसुं वंदसु तिलोकबंधवजिणिंदे । केवलिणो तह साहू संजमकरणुज्जए धीरे ॥ ३४ ॥
ज्ञातजिनवचनाऽपि हु संसारस्वरूपं श्रुत्वा । इतरमहिलेव प्रियसखे ! विलपसि किमीदृशं बहुधा ॥ २९ ॥ प्रियसखे ! न खलु साधारो बहुनाऽपि हु विलपितेन यदस्ति । तस्मात्किं छागिकागलस्तनसमेन विफलेन रुदितेन ? ॥ ३० ॥ यदि विलपसि शतकृत्वस्ताडयसि देहं करोषि गुरुशोकम् । तथापि हु नैति दयित: कालकृतान्तेन यो नीतः ॥ ३१ ॥ तत एतद् ज्ञात्वा स्नेहं शिथिलय मुञ्च गुरुशोकम् । उद्यच्छ जिनेन्द्रधर्फे एवविधं दुःखशमने ॥ ३२ ॥ स तपःसंयमरुपो देवभवे नास्ति वर्तमानायाः । सम्यकत्त्वशुद्धिहेतुं सुन्दरि ! तस्मादुद्यमं कुरु ॥ ३३ ॥ गत्वा विदेहेषु वन्दस्व त्रैलोक्यबान्धवजिनेन्द्रान् । केवलिनस्तथा साधुन् संयमकरणोधतान् धीरान् ॥ ३४ ॥
१. छालिका - छागिका = अजा । २. ताडयसि । ३. शिथिलय = शिथिलं कुरु । ४. स: जिनेन्द्रधर्मः ।
२६०
सप्तमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
