________________
तत्तो य चित्तमाला तव्वयणं कहइ निययदइयस्सं । तं सोउं अमियगई हरिसियवयणो इमं भणइ ॥ १९८ ॥ सुंदरमणुट्ठियं हंदि ! मज्झ धूयाए जणभत्ताए । दक्खिन्नवयणविन्नाणपगरिसौं दंसिओ एवं ॥ १९९ ॥ तत्तो पभायसमए रायामच्चेहिं वरणयं तीसे । महया विच्छड्डेणं विहियं कयजणयआणंदं ॥ २०० ॥ एवं च ठिए । तुह मणनिव्वुइहेउं तीए वयणेण आगया अहयं । कहणत्थं पत्थुयवत्थुवित्थरस्सेत्थ तुह पासे ॥ २०१ ॥
ता मा सुंदर ! वरणयसवणाओ दुम्मणो तुमं होसु ।
जं देवया वयणं अलियं न य हवइ एयं तु ॥ २०२ ॥ एवं च कणगमालाभाणंइ न नाह ! तं पमोत्तूण । अन्नस्स करो लग्गइ मह हत्थे इत्थ जम्मम्मि ॥ २०३ ॥ ततश्च चित्रमाला तद्वचनं कथयति निजकदयितस्य । तच्छ्रुत्वा अमितगति - हर्षितवदन इदं भणति ॥ १९८ ॥ सुन्दरमनुष्ठितं हन्दि मम दुहितुः जनकभक्तायाः । दाक्षिण्यवचनविज्ञानप्रकर्षदर्शितश्चैवम् ॥ १९९ ॥
ततः प्रभातसमये राजामात्यैर्वरणकं तस्याः । महता विच्छर्देन विहितं कृतजनकानन्दम् ॥ २०० ॥ एवञ्च स्थिते । तव मनोनिवृत्तिहेतुं तस्या वचनेनाऽऽगता अहकम् । कथनार्थं प्रस्तुतवस्तुविस्तारस्यात्र तव पार्श्वे ॥ २०९ ॥ तस्मात्मा सुन्दर ! वरणकश्रवणात् दुर्मनस्त्वभवसिः यत्देवताया वचनमलिकं न च भवति एतत्तु ॥ २०२ ॥ एवञ्च कनकमाला भाणयति न नाथ ! त्वां प्रमुच्य । अन्यस्य करो लगति मम हस्तेऽत्र जन्मनि ॥ २०३ ॥
१. दयितः = पतिः । २. भत्ता = भक्ता । ३. पगरिसो= प्रकर्षः । ४. भाणयति = मद्द्द्वारा
कथयति । ५. त्वाम् ।
१६२
Jain Education International
चतुर्थः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
सुरसुन्दरीचरित्रम्
www.jainelibrary.org
