________________
अह चिंतिउं पयत्तो अमयमओ सुंम्मई इमो चंदो । नवरं तव्विरहे अज विज्जुपुंजोवमो जाओ ॥ २३३ ॥ हे हियय! कीस उज्झसि उब्वेयं कीस कुसि अच्वत्थं ? । दुल्लहजणम्मि रागं पढमं चिय कीस तं कुणसि ? ॥ २३४ ॥ अन्नं च । जो किर करेइ नेहं तस्सेव य हियय ! रच्चिङ जुत्तं । दूरट्ठिओवि जो दहइ माणसं तम्मि को रागो ? ॥ २३५ ॥ सो च्चिय वुभइ हियए सो च्चिय अइनिठुरो दहइ देहं । कस्स कहिज्जइ वत्ता सरणाओ भयम्मि उब्भूए ? || २३६ ॥ किं मन्ने होज दियहं जम्मी लग्गेज मज्झ हत्थम्मि । मणनिव्ववणो तीए कमलोयरकोमलो हत्थो ॥ २३७ ।। अच्छउ ता दूरे च्चिय पाणिग्गहणाइयं तु सह तीए । अम्हाण मणोदइयं दंसणमवि दुल्लहं मन्ने ॥ २३८ ॥
अथचिन्तितुं प्रवृत्तोऽमृतमयः श्रूयतेऽयं चन्द्रः । नवरं तद्विरहेऽद्य विद्युत्पुञ्जोपमो जातः ॥ २३३ ॥ हे हृदय ! कस्माद्दासे उद्वेगं कस्मात्करोषि अत्यर्थम् । दुर्लभजने रागं प्रथमं चैव कस्मात्त्वंकरोषि? ॥ २३४ ॥ अन्यञ्च ।। यः किल करोति स्नेहं तस्यैव च हृदय ! रक्तुं युक्तम् । दूरस्थितोऽपि यो दहति मानसं तस्मिन् को रागः? ॥ २३५ ॥ स चैव उहते हृदये स एवऽतिनिष्ठुरो दहति देहम् । कस्य कथ्यते वार्ता शरणतो भयमुद्भूते? ॥ २३६ ॥ किं मन्ये भवेत् दिवसं यस्मिल्लगेत् मम हस्ते । मनोनिर्वापनस्तस्याः कमलोदरकोमलो हस्तः ॥ २३७ ॥ आस्तां तस्मात् दूरे चैव पाणिग्रहणादिकं तु सह तया । अस्माकं मनोदयितं दर्शनमपि दुर्लभं मन्ये ॥ २३८ ॥ १. श्रूयते । २. दह्यसे। ३. अत्यर्थम् । ४. रक्तुं-रागं कर्तुम् । ५. उद्यते । ६. यस्मिन् । ७. मनोनिर्वापन: संतापापहारी । ८. दयितम्-अमीष्टम् ।
१२६
तृतीयः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
