________________
भणियं सोमलयाए चित्तं पत्तं व पंच्चयनिमित्तं । पट्ठवसु जेण चित्तं संधीरेइ सा तयं दटुं ॥ २०३ ॥ तत्तो य मए लिहिया पत्ते नलिणीओ तीए पउमम्मि । मोत्तूण सेसकुसुमे निलीयमाणो अली लिहिओ ॥ २०४ ॥ हिंढे य तस्स लिहिया एसा गाहा उव्वुन्नयरसेण । नियभावसूयणपरा पच्छन्नत्था तया कुमर! ॥ २०५ ॥ तह कहवि परिठ्ठवियं अलिणो नलिणीए परिमलं हियए । लोयणुप्पयणं जह तस्स केवलं सेसकुसुमेसु ॥ २०६ ॥ तं च बहु पत्तमझे काउं तो पेसिओ सतंबोलो । चूयलयाए हत्थे दोवि गया तीए पासम्मि ॥ २०७ ॥ तत्तो खणंतराओ चूयलया आगया इमं भणइ । एत्तो विणिग्गया हं पत्ता य कमेण तग्गेहे ॥ २०८ ॥
भणितं सोमलतया चित्रं पत्रं वा प्रत्ययनिमित्तम् । प्रस्थापय येन चित्तं संधारयति सा तद् दृष्ट्वा ॥ २०३ ॥ ततश्च मया लिखिता पत्रे नलिन्यस्तस्याः पद्मे । मुक्त्वा शेषकुसुमानि निलीयमानोऽलिलिखितः ॥ २०४ ॥ अधश्च तस्य लिखितेका गाथोद्भटरसेन । निजभावसूचनपरा प्रच्छन्नार्था तदा कुमार ! ॥ २०५ ॥ तथा कथमपि परिस्थापितमले लिन्याः परिमलं हृदये । लयनोत्पतनं यथा तस्य केवलं शेषकुसुमेषु ॥ २०६ ॥ तं च बहुपत्रमध्ये कृत्वा ततः प्रेषितः सतम्बोलः । चूतलतायाः हस्ते द्वेऽपि गते तस्याः पार्श्वे ॥ २०७ ॥ ततः क्षणान्तरतश्चुतलताऽऽगतेदं भणति । अस्मात् विनिर्गताऽहं प्राप्ता च क्रमेण तद्नेहे ॥ २०८ ॥
१. प्रत्ययः-विश्वासः । २. संधीरइ-सम्यग् धैर्यमायाति । ३. हेढे-अधः । ४. अव्वुन्नओ= उद्भटः । ५. लयनोत्पतनम् अवस्थानोत्प्लवने ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
तृतीयः परिच्छेदः
१२१
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org