________________
पियविरहपीडियं तं तुडिगयनियजीवियं मुणेऊणं । तदुक्खदुक्खिया हं समागया तुम्ह पासम्मि ॥ १९१ ॥ एवं कुसुमसराओ अइगरुयं आगयं महं वसणं । जं तीए दुक्खियाए अहंपि अइदुक्खिया चेव ॥ १९२ ॥ ता सुयणु ! कणगमाला जा सा नीसाससोसियसरीरा । आसासिज्जउ वरई जाव न सासा समप्पंति ॥ १९३ ॥ लहु कुणसु किंचुवायं जाव न नीसरइ जीवियं तीए ।। गयजीवियाए पच्छा किंकाही लावयरसेण ? ॥ १९४ ॥ तव्वयणं सोऊणं तइया अह रॉयउत्त! मे भणियं । एयंपि न जाणामो का एसा कणगमालत्ति ॥ १९५ ॥ ता पुच्छ भाणुवेगं पत्थुयवत्थुम्मि गहियपरमत्थं । अम्हे पुण पाहुणया अयाणुया एत्थ वत्थुमि ॥ १९६ ॥
प्रियविरहपीडितां तां त्रुटिगतनिजजीवितां ज्ञात्वा । तद्दुःखदुखिताऽहं समागता तव पार्श्वे ॥ १९१ ॥ एवं कुसुमशरादतिगुरुकमागतं मम व्यसनम् । यत्तस्यां दुःखितायां अहमप्यतिदुःखिता चैव ॥ १९२ ॥ तस्मात् सुतनो ! कनकमाला या सा नि:श्वासशोषितशरीरा ।। आश्वास्यतां वराकी यावन्न श्वासान् समाप्यन्ते ॥ १९३ ॥ लघु कुरु किञ्चिदुपायं यावन्न नि:सरति जीवितं तस्याः । गतजीवितायाः पश्चात्किं करिष्यति लावण्यरसेन ? ॥ १९४ ॥ तद्वचनं श्रुत्वा तदाऽथ राजपुत्र ! मया भणितं । एतदपि न जानीम: कैषा कनकमालेति ॥ १९५ ॥ तस्मात् पृच्छ भानुवेगं प्रस्तुतवस्तुनि गृहीतपरमार्थम् । वयं पुनः प्राघूर्णकाऽज्ञाताऽत्र वस्तुनि ॥ १९६ ॥
१. त्रुटि:-संशयः। २. ज्ञात्वा। ३. आश्वास्यताम् । ४. समाप्यन्ते। ५. राजपुत्र !। ६. अज्ञाताः।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
तृतीयः परिच्छेदः
११९
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
