________________
तहवि हु भणामि किंचिवि कायव्वो नेव पत्थणाभंगो । जेण परकज्जसाहणनिरया खलु सज्जणा होंति ॥ २२० ॥ तत्तो फुरंत निम्मलम ऊहविच्छु रियदसदिसाऽऽभोगी । 1 एक्कवि अणेrगुणो पवरमणी तस्स उवणीओ ॥ २२९ ॥ दटुं दिव्वमणिं तं दीसंताणेयलक्खणं विमलं । वियसियलोयणजुअलो अह धणदेवो इमं भणइ ॥ २२२ ॥ एरिसपवरमणीणं मणुस्सखेत्तम्मि संभवो नत्थि । नवरं जइ सुरलोगे हवेज्ज न हु अन्नखेत्तम्मि ॥ २२३ ॥ एवं विणिर्च्छियम्मिवि तहवि हु कोऊँहलं महं हियए । तो भणसु कह णु जाया संपत्ती तुम्ह एयस्स ? ॥२२४ ॥ तो भइ सुप्पट्ठो सम्मं हि विणिच्छियं तुमे भद्द ! | माणुसखेत्तसमुत्थो न होइ एसो मणी ताव ॥ २२५ ॥
तथापि खलु भणामि किञ्चिदपि कर्तव्यो नैव प्रार्थनाभङ्गः । येन परकार्यसाधननिरक्ताः खलु सज्जना भवन्ति ॥ २२० ॥ ततो स्फुरनिर्मलमयूखविच्छुरितदसदिशाऽऽभोगः । एकोऽप्यनेकगुणः प्रवरमणिस्तस्योपनीतः ॥ २२१ ॥ दृष्ट्वा दिव्यमणिं तं पश्यदनेकलक्षणं विमलम् । विकसितलोचनयुगलोऽथ धनदेव इदम् भणति ॥ २२२ ॥ ईदशप्रवरमणीनां मनुष्यक्षेत्रे संभवो नास्ति । नवरं यदि सुरलोके भवेन्न खल्वन्यक्षेत्रे ॥ २२३ ॥ एवं विनिश्वयेऽपि तथाऽपि खलु कुतुहलं मम हृदये । तर्हि भण कथं नु जाता संप्राप्तिस्तवैतस्य ? ॥ २२४ ॥ ततो भणति सुप्रतिष्ठः सम्यग्धि विनिश्चयं त्वया भद्र ! । मनुष्यक्षेत्रसमुत्थः न भवति एष मणिस्तावत् ॥ २२५ ॥
१. मयूखाः = किरणाः । २. विच्छुरित: : - व्याप्तः । ३. आभोगः = प्रदेशः । ४. विनिश्चिते । ५. कुतूहलम् । ६. संप्राप्तिः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
द्वितीयः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
८१
www.jainelibrary.org
